حدیث 848
(848 و 4538) الکافی (ح 6269) و الأمالی للصدوق (ص 62) و فضائل الأشهر (ص 87) و التهذیب (ج 4، ح 546): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ الْمُغیرَةِ عَنْ عَمْرٍو الشّامی عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: ««إنَّ عِدَّةَ الشُّهورِ عِنْدَ اللهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً فی کِتابِ اللهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأرْضَ»، فَغُرَّةُ الشُّهورِ، شَهْرُ اللهِ عَزَّ ذِکْرُهُ وَ هُوَ شَهْرُ رَمَضانَ وَ قَلْبُ شَهْرِ رَمَضانَ لَیْلَةُ الْقَدْرِ وَ نَزَلَ الْقُرْآنُ فی أوَّلِ لَیْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضانَ فَاسْتَقْبِلِ الشَّهْرَ بِالْقُرْآنِ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه دو است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از عبدالله بن مغیره از عمرو الشامی روایت کرده است که این فرد اخیر از ثقات درجه دو است و سایرین از ثقات درجه یک هستند.
شیخ نیز صدوق شبیه این حدیث را از احمد بن علی بن ابراهیم القمی از پدرش به باقی سند روایت کرده است.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به ثقةالاسلام الکلینی که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: مجهول.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: ««إنَّ عِدَّةَ الشُّهورِ عِنْدَ اللهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً فی کِتابِ اللهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأرْضَ»، پس آغاز ماه‌ها، ماه الله عز ذکره است و آن ماه رمضان است و قلب ماه رمضان شب قدر است. و قرآن در اولین شب از ماه رمضان نازل شد، پس آن ماه را به قرآن استقبال کنید.»