حدیث 8341
(8341) المحاسن (ج 1، ص 241): عَنْهُ عَنْ أبیهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَیْنَةَ قالَ: «سَألْتُ أباجَعْفَرٍ علیه‌السلام عَنْ قَوْلِ اللهِ: «حُنَفاءَ لِلّهِ غَیْرَ مُشْرِکینَ بِهِ»، ما الْحَنیفیَّةُ؟ قالَ: «هیَ الْفِطْرَةُ الَّتی فَطَرَ النّاسَ عَلَیْها. فَطَرَ اللهُ الْخَلْقَ عَلَی مَعْرِفَتِهِ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
با توجه به احادیث قبلش، معلوم می‌شود ضمیر «ه» در «عنه»، به احمد بن محمد البرقی بر می‌گردد، لذا ایشان این حدیث را از پدرش از ابن ابی‌عمیر از عمر بن اذینه روایت کرده است که احمد البرقی از ثقات مشروطی است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند و سایرین، همه از ثقات درجه یک است.
عمر بن اذینه روایت کرد: «از ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام درباره کلام الله: «حُنَفاءَ لِلّهِ غَیْرَ مُشْرِکینَ بِهِ» سؤال کردم که حنیفیة چیست؟ فرمودند: «همان فطرتی است که مردم را بر آن گشود. الله، خلق را بر معرفت خویش گشود.»»