حدیث ۸۲۹۹
(۸۲۹۹) تأویل الآیات (ص ۴۲۳): قالَ مُحَمَّدُ بْنُ الْعَبّاسِ رحمه‌الله حَدَّثَنا عَلیُّ بْنُ سُلَیْمانَ الزُّراریِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خالِدٍ الطَّیالِسیِّ عَنْ سَیْفِ بْنِ عَمیرَةَ عَنْ أبی‌بَصیرٍ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام فی قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَ: «بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فی صُدورِ الَّذینَ أوتوا الْعِلْمَ». فَقُلْتُ لَهُ: «أنْتُمْ هُمْ؟» فَقالَ أبوجَعْفَرٍ علیه‌السلام: «مَنْ عَسَی أنْ یَکونوا وَ نَحْنُ الرّاسِخونَ فی الْعِلْم.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، غیر معتبر است.
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه دو است.
سید شرف‌الدین الاسترآبادی این حدیث را از کتاب محمد بن عباس بن ماهیار از علی بن سلیمان الزراری از محمد بن خالد الطیالسی از سیف بن عمیره از ابوبصیر الاسدی روایت کرده است که محمد بن خالد الطیالسی از ثقات درجه دو و سایرین از ثقات درجه یک هستند.
البته همه این‌ها در صورتی است که صاحب کتاب تأویل الآیات را نَه تنها مجهول ندانسته، بلکه ثقه بدانیم و در ضمن معلوم شود که طریق ایشان به کتاب محمد بن عباس بن ماهیار معتبر است که حداقل طریق سید شرف‌الدین به تفسیر محمد بن عباس بن ماهیار معلوم نیست و در نتیجه طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام بر مبنای حقیر معتبر نیست. لطفا به توضیحات ذیل حدیث شماره ۹۹۴۴ مراجعه بفرمایید.
ابوبصیر از ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام درباره کلام او عز و جل: «بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فی صُدورِ الَّذینَ أوتوا الْعِلْمَ» (روایت کرد که) به ایشان عرض کردم: «شما، آن‌ها هستید؟» پس ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام فرمودند: «انتظار می‌رود چه کسانی باشند و ما راسخان در علم هستیم.»
