حدیث 8210
(8210 و 8214) المحاسن (ج 1،ص 219) و التوحید (ص 149): عَنْهُ عَنْ أبیهِ عَنْ صَفْوانَ بْنِ یَحْیَی عَنْ أبی‌سَعیدٍ عَنْ أبی‌بَصیرٍ عَنِ الْحارِثِ بْنِ الْمُغیرَةِ النَّضْریِّ قالَ: «سَألْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام عَنْ قَوْلِ اللهِ تَعالَی: «کُلُّ شَیْءٍ هالِکٌ إلّا وَجْهَهُ». قالَ: «کُلُّ شَیْءٍ هالِکٌ إلّا مَنْ أخَذَ طَریقَ الْحَقِ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
با توجه به احادیث قبلش، معلوم می‌شود ضمیر «ه» در «عنه»، به احمد بن محمد البرقی بر می‌گردد، لذا ایشان از پدرش از صفوان بن یحیی از ابوسعید المکاری از حارث بن مغیره النضری روایت کرده است که احمد البرقی از ثقات مشروطی است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند و سایرین از ثقات درجه یک هستند.
شیخ صدوق نیز شبیه این حدیث را از محمد بن حسن بن احمد بن ولید از محمد بن حسن الصفار از یعقوب بن یزید از صفوان بن یحیی به باقی سند روایت کرده است.
حارث بن مغیره النضری روایت کرد: «از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره کلام الله تعالی: «کُلُّ شَیْءٍ هالِکٌ إلّا وَجْهَهُ» سؤال کردم. فرمودند: «هر چیزی هلاک می‌شود مگر گرفتن راه حق.»»