حدیث 7499
(7499) التوحید (ص 353) و الخصال (ج 2، ص 417): حَدَّثَنا أحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی الْعَطّارُ رحمه‌الله قالَ حَدَّثَنا سَعْدُ بْنُ عَبْدِاللهِ عَنْ یَعْقوبَ بْنِ یَزیدَ عَنْ حَمّادِ بْنِ عیسَی عَنْ حَریزِ بْنِ عَبْدِاللهِ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «قالَ رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله: «رُفِعَ عَنْ أُمَّتی تِسْعَةٌ. الْخَطَأُ وَ النِّسْیانُ وَ ما أُکْرِهوا عَلَیْهِ وَ ما لا یُطیقونَ وَ ما لا یَعْلَمونَ وَ ما اضْطُرّوا إلَیْهِ وَ الْحَسَدُ وَ الطّیَرَةُ وَ التَّفَکُّرُ فی الْوَسْوَسَةِ فی الْخَلْقِ ما لَمْ یَنْطِقْ بِشَفَةٍ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
شیخ صدوق این حدیث را از احمد بن محمد بن یحیی العطار از سعد بن عبدالله القمی از یعقوب بن یزید از حماد بن عیسی از حریز بن عبدالله روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام روایت کردند: «رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: «نُه چیز از امت من برداشته شد. خطا و فراموشی و آن‌چه بر آن مجبور می‌شوند و آن‌چه طاقت ندارد و آن‌چه نمی‌دانند و آن‌چه به آن مضطر می‌شوند و حسد و فال بد زدن و تفکر وسوسه‌دار در خلقت تا آن‌که به بیان نکند به زبان.»»