حدیث ۱-۷۲۷۹

(۷۲۷۹-۱، ۱۰۱۹ و ۷۲۹) الکافی (ح ۶۸۵۲) و التهذیب (ج ۵، ح ۱۵۸۸): عَلی بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ إسْماعیلَ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شاذانَ جَمیعاً عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیرٍ عَنْ مُعاویةَ بْنِ عَمّارٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «إنَّ رَسولَ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله … ثُمَّ قالَ: ««إنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللهِ»، فَأبْدَأُ بِما بَدَأ اللهُ تَعالَی بِهِ» وَ إنَّ الْمُسْلِمینَ کانوا یَظُنّونَ أنَّ السَّعْیَ بَیْنَ الصَّفا وَ الْمَرْوَةِ شَیْءٌ صَنَعَهُ الْمُشْرِکونَ، فَأنْزَلَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «إنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ أوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَیْهِ أنْ یَطَّوَّفَ بِهِما» …»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش و از محمد بن اسماعیل بن بزیع از فضل بن شاذان، جمیعا از ابن ابی‌عمیر از معاویه بن عمار روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به محمد بن علی بن محبوب که معتبر درجه یک است، یک بار از یعقوب بن یزید از ابن ابی‌عمیر به باقی سند و یک بار از محمد بن حسین بن ابی‌الخطاب و علی بن اسماعیل السندی و عباس بن معروف، همگی از صفوان بن یحیی از معاویة بن عمار روایت کرده است که این‌ها نیز همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: حسن کالصحیح (الکافی) صحیح (التهذیب).

ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «به یقین رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله … سپس گفت: ««إنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللهِ»، پس آن‌چه الله تعالی به آن آغاز کرد، آغاز می‌کنم» و مسلمانان تصور می‌کنند که سعی بین صفا و مروه چیزی است که مشرکان آن را ساخته اند، پس الله عز و جل نازل کرد: «إنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ أوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَیْهِ أنْ یَطَّوَّفَ بِهِما» …»