حدیث ۶۸۴۲

(۶۸۴۲) کامل الزیارات (ص ۹۰): وَ حَدَّثَنی أبی رحمه‌الله عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِاللهِ عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلیِّ بْنِ فَضّالٍ عَنِ ابْنِ بُکَیْرٍ عَنْ زُرارَةَ عَنْ عَبْدِالْخالِقِ بْنِ عَبْدِرَبِّهِ قالَ: «سَمِعْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام یَقولُ: ««لَمْ نَجْعَلِ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمیّاً»، الْحُسَیْنُ بْنُ عَلیٍّ لَمْ یَکُنْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمیّاً وَ یَحْیَی بْنُ زَکَریّا علیهم‌السلام لَمْ یَکُنْ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمیّاً وَ لَمْ تَبْکِ السَّماءُ إلّا عَلَیْهِما أرْبَعینَ صَباحاً.»» قالَ: «قُلْتُ: «ما بُکاؤُها؟» قالَ: «کانَتْ تَطْلُعُ حَمْراءَ وَ تَغْرُبُ حَمْراءَ.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
جعفر بن محمد بن قولویه این حدیث را از پدرش از سعد بن عبدالله القمی از ابن عیسی الاشعری از حسن بن علی بن فضال از عبدالله بن بکیر از زراره بن اعین از عبدالخالق بن عبدربه روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.

عبدالخالق بن عبدربه روایت کرد: «شنیدم ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام می‌فرمود: ««لَمْ نَجْعَلِ لَهُ مِنْ قَبْلُ سَمیّاً»، حسین بن علی نبود برای او از قبل هم‌نامی و یحیی بن زکریا علیهم‌السلام نبود برای او از قبل هم‌نامی و نگریست آسمان مگر بر آن دو چهل صبح.»» (راوی) گفت: «عرض کردم: «گریه‌اش چیست؟» فرمودند: «طلوع می‌کرد قرمز و غروب می‌کرد قرمز.»»