حدیث 677
(677) التهذیب (ج 2، ح 137): الطّاطَریُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أبی‌حَمْزَةَ عَنِ ابْنِ مُسْکانَ عَنْ أبی‌بَصیرٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «سَألْتُهُ عَنْ قَوْلِهِ تَعالَی: «وَ ما جَعَلْنا الْقِبْلَةَ الَّتی کُنْتَ عَلَیْها إلّا لِنَعْلَمَ مَنْ یَتَّبِعُ الرَّسولَ مِمَّنْ یَنْقَلِبُ عَلی عَقِبَیْهِ» أمَرَهُ بِهِ؟ قالَ: «نَعَمْ إنَّ رَسولَ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله کانَ یُقَلِّبُ وَجْهَهُ فی السَّماءِ، فَعَلِمَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ ما فی نَفْسِهِ، فَقالَ: «قَدْ نَری تَقَلُّبَ وَجْهِکَ فی السَّماءِ فَلَنُوَلّیَنَّکَ قِبْلَةً تَرْضاها»»».
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه دو است.
شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به علی بن حسن الطاطری که معتبر درجه دو است، از محمد بن ابی‌حمزه از عبدالله بن مسکان از ابوبصیر الاسدی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: موثق.
ابوبصیر روایت کرد: «از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره سخن او تعالی: «وَ ما جَعَلْنا الْقِبْلَةَ الَّتی کُنْتَ عَلَیْها إلّا لِنَعْلَمَ مَنْ یَتَّبِعُ الرَّسولَ مِمَّنْ یَنْقَلِبُ عَلی عَقِبَیْهِ» سؤال کردم، آیا (الله) او را به آن امر کرد؟ فرمودند: «آری! به یقین رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله رویشان را در آسمان می‌گرداندند و الله عز و جل آن‌جه در دل ایشان بود، می‌دانست، پس فرمود: «قَدْ نَری تَقَلُّبَ وَجْهِکَ فی السَّماءِ فَلَنُوَلّیَنَّکَ قِبْلَةً تَرْضاها»»».