حدیث 667
(667، 668 و 670) الکافی (503) و بصائر الدرجات (ج 1، ص 63 ، 82 و ص 83 ): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنِ ابْنِ أُذَیْنَةَ عَنْ بُرَیْدٍ الْعِجْلیِّ قالَ: «قُلْتُ لِأبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام قَوْلَ اللهِ تَبارَکَ وَ تَعالَی: «وَ کَذلِکَ جَعَلْناکُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَکونوا شُهَداءَ عَلَی النّاسِ وَ یَکونَ الرَّسولُ عَلَیْکُمْ شَهیداً»، قالَ: «نَحْنُ الْأُمَّةُ الْوَسَطُ وَ نَحْنُ شُهَداءُ اللهِ تَبارَکَ وَ تَعالَی عَلَی خَلْقِهِ وَ حُجَجُهُ فی أرْضِهِ.» …»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از ابن ابی‌عمیر از عمر بن اذینه از برید العجلی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
محمد بن حسن الصفار نیز شبیه این حدیث را به چند طریق روایت کرده است.
1. از احمد بن محمد بن خالد از پدرش از ابن ابی‌عمیر به باقی سند که احمد البرقی، ثقه مشروط است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
2. از یعقوب بن یزید و محمد بن حسین بن ابی‌الخطاب از ابن ابی‌عمیر به باقی سند که رجال هر دو طریق از ثقات درجه یک هستند
3. از عبدالله بن جعفر الحمیری از محمد بن عیسی از حسین بن سعید الاهوازی از جعفر بن بشیر از ابوبصیر الاسدی که این‌ها هم از ثقات درجه یک هستند.
برید العجلی روایت کرد: «به ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام کلام الله تبارک و تعالی: «وَ کَذلِکَ جَعَلْناکُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَکونوا شُهَداءَ عَلَی النّاسِ وَ یَکونَ الرَّسولُ عَلَیْکُمْ شَهیداً» را عرض کردم، فرمودند: «امت میانه ما هستیم و ما شاهدان الله تبارک و تعالی بر مخلوقاتش و حجت‌های او در زمینش می‌باشیم» …»