حدیث ۶۱۷۸
(۶۱۷۸) التهذیب (ج ۵، ۱۲۸۲) و الإستبصار (ج ۲، ح ۷۱۳): رَوَی موسَی بْنُ الْقاسِمِ عَنْ مُحَمَّدٍ عَنْ سَیْفِ بْنِ عَمیرَةَ عَنْ مَنْصورِ بْنِ حازِمٍ قالَ: «سَألْتُهُ عَنْ مُحْرِمٍ اضْطُرَّ إلَی أکْلِ الصَّیْدِ وَ الْمَیْتَةِ. قالَ: «أیُّهُما أحَبُّ إلَیْکَ؟ أنْ تَأْکُلَ مِنَ الصَّیْدِ أوِ الْمَیْتَةِ؟» قُلْتُ: «الْمَیْتَةُ. لِأنَّ الصَّیْدَ مُحَرَّمٌ عَلَی الْمُحْرِمِ.» فَقالَ: «أیُّهُما أحَبُّ إلَیْکَ؟ أنْ تَأْکُلَ مِنْ مالِکَ أوِ الْمَیْتَةِ؟» قُلْتُ: «آکُلُ مِنْ مالی.» قالَ: «فَکُلِ الصَّیْدَ وَ افْدِهِ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به موسی بن قاسم البجلی که معتبر درجه یک است، از محمد بن عبدالحمید العطار از سیف بن عمیره از منصور بن حازم روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: مجهول.
منصور بن حازم روایت کرد: «از ایشان درباره محرمی که ناچار به خوردن صید یا مردار است، سؤال کردم. فرمودند: «کدام یک برای تو محبوب‌تر است؟ که از صید بخوری یا ازمردار؟» عرض کردم: «مردار. چرا که صید بر محرم حرام است.» پس فرمودند: «کدام یک برای تو محبوب‌تر است؟ که از مالت بخوری یا از مردار؟» عرض کردم: «از مالم بخورم.» فرمودند: «پس صید را بخور و فدیه بده.»
