حدیث 6125
(6125) الکافی (ح 688) و البصائر (ص 295 و 293): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِالْحَمیدِ عَنْ مَنْصورِ بْنِ یونُسَ عَنِ ابْنِ أُذَیْنَةَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قالَ: «سَمِعْتُ أباجَعْفَرٍ علیه‌السلام یَقولُ: «نَزَلَ جَبْرَئیلُ عَلَی مُحَمَّدٍ صلی‌الله‌علیه‌وآله بِرُمّانَتَیْنِ مِنَ الْجَنَّةِ. فَلَقیَهُ عَلیٌّ علیه‌السلام، فَقالَ: «ما هاتانِ الرُّمّانَتانِ اللَّتانِ فی یَدِکَ؟» فَقالَ: «أمّا هَذِهِ، فَالنُّبُوَّةُ لَیْسَ لَکَ فیها نَصیبٌ وَ أمّا هَذِهِ، فَالْعِلْمُ.» ثُمَّ فَلَقَها رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله بِنِصْفَیْنِ، فَأعْطاهُ نِصْفَها وَ أخَذَ رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله نِصْفَها. ثُمَّ قالَ: «أنْتَ شَریکی فیهِ وَ أنا شَریکُکَ فیهِ.»» قالَ: «فَلَمْ یَعْلَمْ وَ اللهِ! رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله حَرْفاً مِمّا عَلَّمَهُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ إلّا وَ قَدْ عَلَّمَهُ عَلیّاً. ثُمَّ انْتَهَی الْعِلْمُ إلَیْنا.» ثُمَّ وَضَعَ یَدَهُ عَلَی صَدْرِهِ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از محمد بن حسن الصفار از محمد بن عبدالحمید از منصور بن یونس بزرج از عمر بن اذینه از محمد بن مسلم روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
محمد بن حسن الصفار نیز شبیه این حدیث را از محمد بن عبدالحمید با باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: موثق.
محمد بن مسلم روایت کرد: «ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام می‌فرمودند: «جبرئیل بر محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله به دو انار از بهشت نازل شد. پس علی علیه‌السلام او را ملاقات کرده، پس عرض کرد: «این دو اناری که در دست شما است، چیست؟» پس فرمودند: «اما این، پس نبوت است که برای تو نصیبی نیست و اما این (دیگری) پس علم است.» سپس رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله آن را به دو نصف شکافتند، پس نصف آن را به او عطا کردند و رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله نصف (دیگر) آن را گرفت. سپس فرمودند: «تو در آن شریک من هستی و من (نیز) در آن شریک تو هستم.»» (امام علیه‌السلام در ادامه) فرمودند: «قسم به الله! پس نیاموخت رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله حرفی از آن‌چه الله عز و جل به ایشان آموخت، مگر آن‌که آن را به علی آموخت. سپس علم به سوی ما منتهی شد.» سپس دستشان را بر سینه‌شان نهادند.»