حدیث 6117
(6117) البصائر (ص 228 و 227): حَدَّثَنا عَلیُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعْدٍ عَنْ عِمْرانَ بْنِ سُلَیْمانَ النَّیْسابوریِّ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْیَمانیِّ عَنْ منبع بْنِ الْحَجّاجِ عَنْ یونُسَ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عُلْوانَ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «إنَّ اللهَ خَلَقَ أولی الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ بِالْعِلْمِ وَ وَرِثْنا عِلْمَهُمْ وَ فَضَّلَنا عَلَیْهِمْ فی عِلْمِهِمْ وَ عِلْمِ رَسولِ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله ما لَمْ یَعْلَموا وَ عَلِمْنا عِلْمَ الرَّسولِ وَ عِلْمَهُمْ وَ أُمَناءُ شیعَتِنا أفْضَلُهُمْ. أیْنَ ما کُنّا، فَشیعَتُنا مَعَنا.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
محمد بن حسن الصفار از علی بن محمد بن سعد از حمدان بن سلیمان النیسابوری که به اشتباه عمران بن سلیمان ثبت شده است، از عبدالله بن محمد الیمانی از منیع بن حجاج که در بعضی نسخ منبع بن حجاج نوشته است، از حسین بن علوان که عبدالله بن محمد الیمانی و منیع بن حجاج از ثقات درجه دو و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
ایشان شبیه این حدیث را با تفاوت‌هایی در متن از علی بن محمد بن سعد به باقی سند نیز روایت کرده است.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «همانا الله اولوالعزم از رسولان را به علم خلق کرد و ارث بردیم علم آن‌ها را و فضیلت داد ما را بر آن‌ها در علمشان و علم داد رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله را آن‌چه آن‌ها نمی‌دانستند و علم داد ما را به علم سول الله و علم آن‌ها و امین‌های شیعیان ما، با فضیلت‌ترینشان هستند. هر جا ما باشیم، پس شیعیان ما همراه ما هستند.»