حدیث 6092
(6092) التهذیب (ج 5، ح 665 و 1713) و الإستبصار (ج 2، ح 923): الْحُسَیْنُ بْنُ سَعیدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلیِّ بْنِ فَضّالٍ عَنِ ابْنِ بُکَیْرٍ عَنِ الْحَسَنِ الْعَطّارِ قالَ: «سَألْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام عَنْ رَجُلٍ أمَرَ مَمْلوکَهُ أنْ یَتَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إلَی الْحَجِ. أ عَلَیْهِ أنْ یَذْبَحَ عَنْهُ؟ قالَ: «لا! إنَّ اللهَ تَعالَی یَقولُ: «عَبْداً مَمْلوکاً لا یَقْدِرُ عَلی شَیْءٍ».»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به حسین بن سعید الاهوازی که معتبر درجه یک است، از حسن بن علی بن فضال از عبدالله بن بکیر از حسن بن زیاد العطار روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
ایشان شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به محمد بن یحیی العطار که معتبر درجه یک است، از حسن بن علی بن فضال به باقی سند نیز روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: موثق کالصحیح.
حسن العطار روایت کرد: «از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره فردی که بنده‌اش را امر کرد که متمتع عمره را به حج. آیا بر او است که به جای او ذبح کند؟ فرمودند: «خیر! همانا الله تعالی می‌فرماید: «عَبْداً مَمْلوکاً لا یَقْدِرُ عَلی شَیْءٍ».»»