حدیث ۵۹۰۷

(۵۹۰۷) البصائر (ص ۳۵۴): حَدَّثَنی السِّنْدیُّ بْنُ الرَّبیعِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلیِّ بْنِ فَضّالٍ عَنْ عَلیِّ بْنِ رِئابٍ عَنْ أبی‌بَکْرٍ الْحَضْرَمیِّ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام قالَ: «لَیْسَ مَخْلوقٌ إلّا وَ بَیْنَ عَیْنَیْهِ مَکْتوبٌ أنَّهُ مُؤْمِنٌ أوْ کافِرٌ وَ ذَلِکَ مَحْجوبٌ عَنْکُمْ وَ لَیْسَ بِمَحْجوبٍ مِنَ الْأئِمَّةِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ صلی‌الله‌علیه‌وآله. لَیْسَ یَدْخُلُ عَلَیْهِمْ أحَدٌ إلّا عَرَفوهُ هُوَ مُؤْمِنٌ أوْ کافِرٌ.» ثُمَّ تَلا هَذِهِ الْآیَةَ: «إنَّ فی ذلِکَ لَآیاتٍ لِلْمُتَوَسِّمینَ»، «فَهُمُ الْمُتَوَسِّمونَ.»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
محمد بن حسن الصفار از سندی بن ربیع از حسن بن علی بن فضال از علی بن رئاب از ابوبکر الحضرمی که سندی بن ربیع از ثقات درجه دو و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.

ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام فرمودند: «مخلوقی نیست مگر که بین دو چشمانش نوشته شده است که او مؤمن است یا کافر و آن از شما پوشیده است، در حالی که از امامان از خاندان محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله پوشیده نیست. احدی بر آن‌ها داخل نمی‌شود، مگر او را بشناسند که مؤمن است یا کافر.» سپس این آیه: «إنَّ فی ذلِکَ لَآیاتٍ لِلْمُتَوَسِّمینَ» را تلاوت کرده، (گفتند:) «پس آن‌ها متوسمون هستند.»