حدیث ۵۹۰۳

(۵۹۰۳ و ۵۹۱۶) الکافی (ح ۵۷۸) و البصائر (ص ۳۵۵): أحْمَدُ بْنُ مِهْرانَ عَنْ عَبْدِالْعَظیمِ بْنِ عَبْدِاللهِ الْحَسَنیِّ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ قالَ: «أخْبَرَنی أسْباطٌ بَیّاعُ الزُّطّیِ قالَ: «کُنْتُ عِنْدَ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام. فَسَألَهُ رَجُلٌ عَنْ قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «إنَّ فی ذلِکَ لَآیاتٍ لِلْمُتَوَسِّمینَ وَ إنَّها لَبِسَبیلٍ مُقیمٍ».» قالَ: «فَقالَ: «نَحْنُ الْمُتَوَسِّمونَ وَ السَّبیلُ فینا مُقیمٌ.»»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از احمد بن مهران از عبدالعظیم الحسنی از ابن ابی‌عمیر از اسباط از بیاع الزطی که این فرد اخیر از ثقات درجه دو و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
محمد بن حسن الصفار نیز شبیه این حدیث را از یعقوب بن یزید از ابن ابی‌عمیر به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: ضعیف.

ابن ابی‌عمیر روایت کرد: «اسباط بیاع الزنظی مرا خبر داده، گفت: «نزد ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام بودم. پس فردی از ایشان درباره کلام الله عز و جل: «إنَّ فی ذلِکَ لَآیاتٍ لِلْمُتَوَسِّمینَ وَ إنَّها لَبِسَبیلٍ مُقیمٍ» سؤال کرد.» (راوی) گفت: «پس فرمودند: «متوسمین ما هستیم و راه (حق) در ما پا بر جا است.»»»