حدیث ۵۸۹۰
(۵۸۹۰ و ۱۱۵۶۰) الکافی (ح ۱۵۰۷۵) و الأمالی (ص ۶۲۶): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ أبی‌الْمِقْدامِ قالَ: «سَمِعْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام یَقولُ: «خَرَجْتُ أنا وَ أبی حَتَّی إذا کُنّا بَیْنَ الْقَبْرِ وَ الْمِنْبَرِ، إذا هُوَ بِأُناسٍ مِنَ الشّیعَةِ. فَسَلَّمَ عَلَیْهِمْ. ثُمَّ قالَ: «إنّی وَ اللهِ! لَأُحِبُّ ریاحَکُمْ وَ أرْواحَکُمْ، فَأعینونی عَلَی ذَلِکَ بِوَرَعٍ وَ اجْتِهادٍ وَ اعْلَموا أنَّ وَلایَتَنا لا تُنالُ إلّا بِالْوَرَعِ وَ الِاجْتِهادِ وَ مَنِ ائْتَمَّ مِنْکُمْ بِعَبْدٍ، فَلْیَعْمَلْ بِعَمَلِهِ. أنْتُمْ شیعَةُ اللهِ وَ أنْتُمْ أنْصارُ اللهِ وَ أنْتُمُ «السّابِقونَ الْأوَّلونَ» وَ السّابِقونَ الْآخِرونَ وَ السّابِقونَ فی الدُّنْیا وَ السّابِقونَ فی الْآخِرَةِ إلَی الْجَنَّةِ. قَدْ ضَمِنّا لَکُمُ الْجَنَّةَ بِضَمانِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ ضَمانِ رَسولِ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله. وَ اللهِ! ما عَلَی دَرَجَةِ الْجَنَّةِ أکْثَرُ أرْواحاً مِنْکُمْ، فَتَنافَسوا فی فَضائِلِ الدَّرَجاتِ. أنْتُمُ الطَّیِّبونَ وَ نِساؤُکُمُ الطَّیِّباتُ. کُلُّ مُؤْمِنَةٍ حَوْراءُ عَیْناءُ وَ کُلُّ مُؤْمِنٍ صِدّیقٌ وَ لَقَدْ قالَ أمیرُالْمُؤْمِنینَ علیه‌السلام لِقَنْبَرٍ: «یا قَنْبَرُ! أبْشِرْ وَ بَشِّرْ وَ اسْتَبْشِرْ. فَوَ اللهِ! لَقَدْ ماتَ رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله وَ هُوَ عَلَی أُمَّتِهِ ساخِطٌ إلّا الشّیعَةَ. ألا! وَ إنَّ لِکُلِّ شَیْءٍ عِزّاً وَ عِزُّ الْإسْلامِ الشّیعَةُ. ألا! وَ إنَّ لِکُلِّ شَیْءٍ دِعامَةً وَ دِعامَةُ الْإسْلامِ الشّیعَةُ. ألا! وَ إنَّ لِکُلِّ شَیْءٍ ذِرْوَةً وَ ذِرْوَةُ الْإسْلامِ الشّیعَةُ. ألا! وَ إنَّ لِکُلِّ شَیْءٍ شَرَفاً وَ شَرَفُ الْإسْلامِ الشّیعَةُ. ألا! وَ إنَّ لِکُلِّ شَیْءٍ سَیِّداً وَ سَیِّدُ الْمَجالِسِ، مَجالِسُ الشّیعَةِ. ألا! وَ إنَّ لِکُلِّ شَیْءٍ إماماً وَ إمامُ الْأرْضِ، أرْضٌ تَسْکُنُها الشّیعَةُ. وَ اللهِ! لَوْ لا ما فی الْأرْضِ مِنْکُمْ، ما رَأیْتَ بِعَیْنٍ عُشْباً أبَداً. وَ اللهِ! لَوْ لا ما فی الْأرْضِ مِنْکُمْ، ما أنْعَمَ اللهُ عَلَی أهْلِ خِلافِکُمْ وَ لا أصابوا الطَّیِّباتِ ما لَهُمْ فی الدُّنْیا وَ لا لَهُمْ فی الْآخِرَةِ مِنْ نَصیبٍ. کُلُّ ناصِبٍ وَ إنْ تَعَبَّدَ وَ اجْتَهَدَ، مَنْسوبٌ إلَی هَذِهِ الْآیَةِ: «عامِلَةٌ ناصِبَةٌ تَصْلی ناراً حامیَةً». فَکُلُّ ناصِبٍ مُجْتَهِدٍ، فَعَمَلُهُ هَباءٌ. شیعَتُنا یَنْطِقونَ بِنورِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ وَ مَنْ یُخالِفُهُمْ، یَنْطِقونَ بِتَفَلُّتٍ. وَ اللهِ! ما مِنْ عَبْدٍ مِنْ شیعَتِنا یَنامُ، إلّا أصْعَدَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ روحَهُ إلَی السَّماءِ، فَیُبارِکُ عَلَیْها. فَإنْ کانَ قَدْ أتَی عَلَیْها أجَلُها، جَعَلَها فی کُنوزِ رَحْمَتِهِ وَ فی ریاضِ جَنَّةٍ وَ فی ظِلِّ عَرْشِهِ وَ إنْ کانَ أجَلُها مُتَأخِّراً، بَعَثَ بِها مَعَ أمَنَتِهِ مِنَ الْمَلائِکَةِ، لِیَرُدّوها إلَی الْجَسَدِ الَّذی خَرَجَتْ مِنْهُ، لِتَسْکُنَ فیهِ. وَ اللهِ! إنَّ حاجَّکُمْ وَ عُمّارَکُمْ، لَخاصَّةُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ إنَّ فُقَراءَکُمْ، لَأهْلُ الْغِنَی وَ إنَّ أغْنیاءَکُمْ، لَأهْلُ الْقَناعَةِ وَ إنَّکُمْ کُلَّکُمْ، لَأهْلُ دَعْوَتِهِ وَ أهْلُ إجابَتِهِ.»»»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از ابن ابی‌عمیر از عمرو بن ابی‌المقدام روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ صدوق این حدیث را از محمد بن حسن بن احمد بن ولید از حسین بن حسن بن ابان از حسین بن سعید الاهوازی از ابن ابی‌عمیر از علی بن ابی‌حمزه البطائنی از ابوبصیر الاسدی که ابوحمزه البطائنی از ثقات مشروطی است که البته مشکلی در این جا ایجاد نمی کند. سایرین هم از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: مختلف فیه.
عمرو بن ابی‌المقدام روایت کرد: «شنیدم ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام می‌فرمودند: «من و پدرم خارج شدیم تا هنگامی که بین قبر و منبر بودیم، آن هنگام که مردمانی از شیعه آن‌جا بودند. پس به آن‌ها سلام کرد. سپس فرمودند: «قسم به الله! همانا من قطعاً بوهای شما و روح‌های شما را دوست دارم، پس یاری کنید مرا بر آن به ورع و تلاش بسیار و بدانید که ولایت ما نمی‌رسد مگر به ورع و تلاش بسیار و هر کس از شما بنده‌ای را امام بگیرد، پس به عمل او عمل می‌کند. شما پیروان الله هستید و شما یاران الله می‌باشید و شما سبقت‌گیرندگان اولیه و سبقت‌گیرندگان آخری هستید و سبقت‌گیرندگان در دنیا و سبقت‌گیرندگان در آخرت به سوی بهشت. ضمانت کرده‌ایم برای شما بهشت را به ضمانت الله عز و جل و ضمانت رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله. قسم به الله! بر درجه بهشت، روح‌هایی بالاتر شما نیست، پس رقابت کنید در برتری درجات. شما پاکان هستید و زنان شما پاکان هستند. هر زن مؤمنی حوریه‌ای خوش‌چشم و هر مرد مؤمنی صدیق است و امیر مؤمنان علیه‌السلام به قنبر فرمود: «ای قنبر! بشارت گیر و بشارت ده و خوش‌حال باش. پس قسم به الله! رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله رحلت کرد در حالی که ایشان بر امتش خشمگین بود، مگر شیعه. آگاه باش! و همانا برای هر چیزی عزتی است و عزت اسلام شیعه است. آگاه باش! و همانا برای هر چیزی ستونی است و ستون اسلام شیعه است. آگاه باش! و همانا برای هر چیزی قله‌ای است و قله اسلام شیعه است. آگاه باش! و همانا برای هر چیزی شرفی است و شرف اسلام شیعه است. آگاه باش! و همانا برای هر چیزی سروری است و سرور مجلس، مجالس شیعه است. آگاه باش! و همانا برای هر چیزی پیش‌گامی است و پیش‌گام زمین، زمینی است که شیعه در آن سکونت دارد. قسم به الله! چنان‌چه نباشد آن‌چه از شما در زمین است، هرگز به چشمه‌ای، گیاهی نبینی. قسم به الله! چنان‌چه نباشد آن‌چه از شما در زمین است، نعمت ندهد الله بر مخالفان شما و نرسند پاکی‌ها را، آن‌چه برای آن‌ها است در دنیا و نه برای آن‌ها در آخرت از بهره. هر ناصبی اگر چه بندگی وزد و بسیار تلاش کند، منسوب به این آیه: «عامِلَةٌ ناصِبَةٌ تَصْلی ناراً حامیَةً» است. پس هر ناصبی بسیار تلاشگری، پس عملش بر باد است. شیعیان ما سخن می‌گویند به نور الله عز و جل و هر کس آن‌ها مخالفت می‌کند، سخن می‌گوید به غیر تفکر. قسم به الله! نیست بنده‌ای از شیعیان ما که می‌خوابد، مگر بالا برد الله عز و جل روح او را به سوی آسمان، پس برکت دهد بر آن. پس اگر اجلش آمده باشد، قرار می‌دهد آن را در گنج‌های رحمتش و در گلستان بهشت و در سایه عرشش و اگر اجلش متأخر باشد، باز گرداند آن را همراه امینانش از ملائکه تا باز گردانند آن را به سوی جسدی که از آن خارج شده بود تا در آن ساکن شود. قسم به الله! همانا حاجیان شما و عمره‌گزارانتان قطعاً خاص الله عز و جل هستید و همانا فقیران شما قطعاً اهل بی‌نیازی و همانا ثروتمندان شما قطعاً اهل قناعت و همانا شما، همه‌تان اهل دعوت و اجابت او هستید.»»»»
