حدیث ۵۸۴۹

(۵۸۴۹ و ۹۱۳۷) الکافی (ح ۳۴۶): عِدَّةٌ مِنْ أصْحابِنا عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنِ ابْنِ أُذَیْنَةَ عَنِ الْأحْوَلِ قالَ: «سَألْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام عَنِ الرّوحِ الَّتی فی آدَمَ علیه‌السلام، قَوْلِهِ: «فَإذا سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فیهِ مِنْ روحی». قالَ: «هَذِهِ روحٌ مَخْلوقَةٌ وَ الرّوحُ الَّتی فی عیسَی مَخْلوقَةٌ.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از عدة من اصحابنا از ابن عیسی الاشعری از ابن ابی‌عمیر از عمر بن اذینه از مؤمن الطاق روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.

(محمد) الاحول روایت کرد: «سؤال کردم از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره روحی که در آدم علیه‌السلام است، کلام او: «فَإذا سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فیهِ مِنْ روحی». فرمودند: «این روحی مخلوق است و روحی که در عیسی بود (نیز) مخلوق است.»»