حدیث ۵۷۱۰
(۵۷۱۰) الکافی (ح ۱۱۶۷) و البصائر (ص ۵۸): عِدَّةٌ مِنْ أصْحابِنا عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلیِّ بْنِ سَیْفٍ عَنْ أبیهِ عَنْ عَمْرِو بْنِ حُرَیْثٍ قالَ: «سَألْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام عَنْ قَوْلِ اللهِ: «کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فی السَّماءِ».» قالَ: «فَقالَ: «رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله أصْلُها وَ أمیرُالْمُؤْمِنینَ علیه‌السلام فَرْعُها وَ الْأئِمَّةُ مِنْ ذُرّیَّتِهِما، أغْصانُها وَ عِلْمُ الْأئِمَّةِ ثَمَرَتُها وَ شیعَتُهُمُ الْمُؤْمِنونَ وَرَقُها. هَلْ فیها فَضْلٌ؟»» قالَ: «قُلْتُ: «لا! وَ اللهِ!» قالَ: «وَ اللهِ! إنَّ الْمُؤْمِنَ لَیولَدُ، فَتورَقُ وَرَقَةٌ فیها وَ إنَّ الْمُؤْمِنَ لَیَموتُ، فَتَسْقُطُ وَرَقَةٌ مِنْها.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از عدة مت اصحابنا از ابن عیسی الاشعری از علی بن سیف بن عمیره از پدرش از عمرو بن حریث روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
محمد بن حسن الصفار نیز شبیه این حدیث را از حسن بن موسی الخشاب از عمرو بن عثمان از محمد بن عزافر از ابوحمزه الثمالی از امام باقر علیه‌السلام روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.
عمرو بن حریث روایت کرد: «از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره کلام الله: «کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فی السَّماءِ» سؤال کردم.» (راوی) گفت: «پس فرمودند: «رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله اصل آن و امیر مؤمنان علیه‌السلام فرع آن و امامان از فرزندان این دو، شاخه‌های آن و علم ائمه آن و شیعیان مؤمن آن‌ها برگ آن است. آیا در آن فضل (دیگری) هست؟»» (راوی) گفت: «عرض کردم: «خیر! قسم به الله!» فرمودند: «قسم به الله! همانا مؤمنی متولد می‌شود، برگی در آن می‌روید و همانا مؤمنی می‌میرد، پس برگی از آن فرو می‌افتد.»»
