حدیث 5451
(5451) کمال الدین (ج 2، ص 667) و الإمامة و التبصرة (ص 132): حَدَّثَنا أبی رضی‌الله‌عنه قالَ حَدَّثَنا سَعْدُ بْنُ عَبْدِاللهِ قالَ حَدَّثَنا أحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَیْنَةَ عَنْ بُرَیْدِ بْنِ مُعاویَةَ الْعِجْلیِّ قالَ: «قُلْتُ لِأبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام: «ما مَعْنَی: «إنَّما أنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ»؟» فَقالَ: «الْمُنْذِرُ رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله وَ عَلیٌّ الْهادی وَ فی کُلِّ وَقْتٍ وَ زَمانٍ إمامٌ مِنّا یَهْدیهِمْ إلَی ما جاءَ بِهِ رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ صدوق این حدیث را از پدرش از سعد بن عبدالله القمی از ابن عیسی الاشعری از پدرش از ابن ابی‌عمیر از عمر بن اذینه از برید به معاویه العجلی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
صدوق اول نیز شبیه این حدیث را به همین سند روایت کرده است.
برید بن معاویه العجلی روایت کرد: «به ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام عرض کردم: «چیست معنای «إنَّما أنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ»؟» پس فرمودند: «منذر، رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله است و علی هادی و در هر وقت و زمانی امامی از ما هدایت می‌کند آن‌ها را به سوی آن‌چه رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله آن را آورده است.»»