حدیث ۵۴۵۰
(۵۴۵۰) کمال الدین (ج ۲، ص ۶۶۷) و الإمامة و التبصرة (ص ۱۳۱): حَدَّثَنا أبی وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ رضی‌الله‌عنهما قالا حَدَّثَنا سَعْدُ بْنُ عَبْدِاللهِ قالَ حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَیْنِ بْنِ أبی‌الْخَطّابِ وَ یَعْقوبُ بْنُ یَزیدَ جَمیعاً عَنْ حَمّادِ بْنِ عیسَی عَنْ حَریزِ بْنِ عَبْدِاللهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قالَ: «قُلْتُ لِأبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام فی قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ: «إنَّما أنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ».» فَقالَ: «کُلُ إمامٍ هادٍ لِکُلِ قَوْمٍ فی زَمانِهِمْ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ صدوق این حدیث را از پدرش و محمد بن حسن بن احمد بن ولید از سعد بن عبدالله القمی از محمد بن حسین بن ابی‌الخطاب، جمیعا از حماد بن عیسی از حریز بن عبدالله از محمد بن مسلم روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
صدوق اول نیز شبیه این حدیث را به همین سند روایت کرده است.
محمد بن مسلم روایت کرد: «به ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره کلام الله عز و جل: «إنَّما أنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ» گفتم.» پس فرمودند: «هر امامی هدایتگر است برای هر قومی در زمانشان.»»
