حدیث ۵۴۰۵

(۵۴۰۵) الکافی (ح ۱۰۰۲): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ قالَ قالَ عَلیُّ بْنُ حَسّانَ لِأبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام: «یا سَیِّدی! إنَّ النّاسَ یُنْکِرونَ عَلَیْکَ حَداثَةَ سِنِّکَ.» فَقالَ: «وَ ما یُنْکِرونَ؟ مِنْ ذَلِکَ قَوْلَ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ. لَقَدْ قالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِنَبیِّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله: «قُلْ هذِهِ سَبیلی أدْعوا إلَی اللهِ عَلی بَصیرَةٍ أنا وَ مَنِ اتَّبَعَنی». فَوَ اللهِ! ما تَبِعَهُ إلّا عَلیٌّ علیه‌السلام وَ لَهُ تِسْعُ سِنینَ وَ أنا ابْنُ تِسْعِ سِنینَ.»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از علی بن حسان الواسطی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: حسن.

علی بن حسان (الواسطی) به ابوجعفر (امام جواد) علیه‌السلام گفت: «آقای من! همانا مردم انکار می‌کنند بر شما به جهت کمی سنتان.» پس فرمودند: «و چه چیزی را انکار می‌کنند؟ از آن کلام الله عز و جل است. الله عز و جل به نبیش صلی‌الله‌علیه‌وآله فرموده است: «قُلْ هذِهِ سَبیلی أدْعوا إلَی اللهِ عَلی بَصیرَةٍ أنا وَ مَنِ اتَّبَعَنی». پس قسم به الله! تبعیت نمی‌کرد او را مگر علی علیه‌السلام در حالی که برای او نُه سال بود و من (نیز) پسری نُه ساله هستم.»