حدیث ۵۳۶۵

(۵۳۶۵) علل الشرائع (ج ۱، ص ۵۳): حَدَّثَنا الْمُظَفَّرُ بْنُ جَعْفَرِ بْنِ الْمُظَفَّرِ الْعَلَویُّ رضی‌الله‌عنه قالَ حَدَّثَنا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مَسْعودٍ عَنْ أبیهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أبی‌نَصْرٍ قالَ حَدَّثَنا أحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنِ الْعَبّاسِ بْنِ مَعْروفٍ عَنْ عَلیِّ بْنِ مَهْزیارَ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعیدٍ عَنْ إبْراهیمَ بْنِ أبی‌الْبِلادِ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «کانَ الْقَمیصُ الَّذی أُنْزِلَ بِهِ عَلَی إبْراهیمَ مِنَ الْجَنَّةِ فی قَصَبَةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَ کانَ إذا لَبِسَ، کانَ واسِعاً کَبیراً. فَلَمّا فَصَلوا وَ یَعْقوبُ بِالرَّمْلَةِ وَ یوسُفُ بِمِصْرَ، قالَ یَعْقوبُ: «إنّی لَأجِدُ ریحَ یوسُفَ»، عَنَی ریحَ الْجَنَّةِ حینَ فَصَلوا بِالْقَمیصِ، لِأنَّهُ کانَ مِنَ الْجَنَّة.»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
شیخ صدوق این حدیث را از مظفر بن جعفر بن محمد العلوی از جعفر بن محمد بن مسعود العیاشی از پدرش از محمد بن نصیر الکشی که به اشتباه محمد بن ابی‌نصر نوشته شده است، از ابن عیسی الاشعری از عباس بن معروف از علی بن مهزیار الاهوازی از حسین بن سعید الاهوازی از ابراهیم بن ابی‌البلاد از من ذکره روایت کرده است که این فرد اخیر، ابتداء مجهول است، اما به واسطه ابراهیم بن ابی‌البلاد، توثیق درجه دو می‌شود. جعفر بن محمد بن مسعود از ثقات درجه دو است و محمد بن مسعود العیاشی از ثقات مشروطی است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند. سایرین هم از ثقات درجه یک هستند.

ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «لباسی که از بهشت بر ابراهیم نازل شده بود، در صندوقچه‌ای از نقره بود و چنین بود که چون می‌پوشید، بزرگ و وسیع بود. پس هنگامی که جدا شدند، در حالی که یعقوب در رمله بود و یوسف در مصر، یعقوب گفت: «إنّی لَأجِدُ ریحَ یوسُفَ»، یعنی بوی بهشت هنگامی که با لباس جدا شدند، چرا که آن از بهشت بود.»