حدیث 5321
(5321) علل الشرائع (ج 1، ص 51): حَدَّثَنا الْمُظَفَّرُ بْنُ جَعْفَرِ بْنِ الْمُظَفَّرِ الْعَلَویُّ رضی‌الله‌عنه قالَ حَدَّثَنا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مَسْعودٍ عَنْ أبیهِ قالَ حَدَّثَنا إبْراهیمُ بْنُ عَلیٍّ قالَ حَدَّثَنا إبْراهیمُ بْنُ إسْحاقَ عَنْ یونُسَ بْنِ عَبْدِالرَّحْمَنِ عَنْ عَلیِّ بْنِ أبی‌حَمْزَةَ عَنْ أبی‌بَصیرٍ قالَ: «سَمِعْتُ أباجَعْفَرٍ علیه‌السلام یَقولُ: «لا خَیْرَ فیمَنْ لا تَقیَّةَ لَهُ وَ لَقَدْ قالَ یوسُفُ: «أیَّتُها الْعیرُ إنَّکُمْ لَسارِقونَ» وَ ما سَرَقوا.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
شیخ صدوق این حدیث را از پدرش مظفر بن جعفر بن مظفر العلوی از جعفر بن محمد بن مسعود العیاشی از پدرش از ابراهیم بن علی الکوفی از ابراهیم بن اسحاق الموصلی از یونس بن عبدالرحمن از علی بن ابی‌حمزه الیطائنی از ابوبصیر الاسدی که جعفر بن محمد بن مسعود و ابراهیم بن اسحاق الولی از ثقات درجه دو هستند و محمد بن مسعود العیاشی و علی بن ابی‌حمزه البطائنی از ثقات مشروطی هستند که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کنند. سایرین هم از ثقات درجه یک هستند.
ابوبصیر روایت کرد: «شنیدم ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام می‌فرمودند: «خیری نیست در کسی که تقیه برای او نیست و یوسف گفته است: «أیَّتُها الْعیرُ إنَّکُمْ لَسارِقونَ» در حالی که سرقت نکردند.»»