حدیث ۵۱۹۴

(۵۱۹۴ و ۵۱۹۵) الکافی (ح ۴۷۹۵)، التهذیب (ج ۲، ح ۴۶۶)، علل الشرائع (ج ۲، ص ۳۶۳) و ثواب الأعمال (ص ۴۲): مُحَمَّدُ بْنُ إسْماعیلَ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شاذانَ عَنْ حَمّادِ بْنِ عیسَی عَنْ إبْراهیمَ بْنِ عُمَرَ الْیَمانیِّ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام فی قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ: «إنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ»، قالَ: «صَلاةُ الْمُؤْمِنِ بِاللَّیْلِ تَذْهَبُ بِما عَمِلَ مِنْ ذَنْبٍ بِالنَّهارِ.»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن اسماعیل البندقی از فضل بن شاذان از حماد بن عیسی از ابراهیم بن عمر الیمانی از من حدثه روایت کرده است که این فرد اخیر، ابتداء مجهول است، اما به واسطه ابراهیم بن عمر، توثیق درجه دو می‌شود و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به ثقةالاسلام الکلینی که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
شیخ صدوق شبیه این حدیث را از پدرش از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از حماد بن عیسی به باقی سند روایت کرده است.
ایشان شبیه این حدیث را از محمد بن حسن بن احمد بن ولید از حسین بن حسن بن ابان از حسین بن سعید الاهوازی از حماد بن عیسی به باقی سند نیز روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: مرسل.

ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره کلام الله عز و جل: «إنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ» فرمودند: «نماز مؤمن در شب، می‌برد آن‌چه را از گناه در روز انجام داده است.»