حدیث ۵۱۷۹
(۵۱۷۹) الزهد (ص ۹۶): فَضالَةُ عَنْ رِبْعیٍّ عَنِ الْفُضَیْلِ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام قالَ: «إنَّ آخِرَ مَنْ یَخْرُجُ مِنَ النّارِ، لَرَجُلٌ یُقالُ لَهُ هَمّامٌ [هامُ]. یُنادی فیها عُمُراً: «یا حَنّانُ! یا مَنّانٌ!»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
حسین بن سعید الاهوازی از فضاله بن ایوب از ربعی بن عبدالله از فضیل بن یسار روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام فرمودند: «همانا آخرین کسی که از آتش خارج می‌شود، قطعاً فردی است که به او همام [هام] گفته می‌شود. ندا می‌دهد درباره آن، همه عمرش: «ای مهربان! ای منت‌گذار.»»
