حدیث ۵۱۷۰
(۵۱۷۰) معانی الأخبار (ص ۲۹۸): أبی رحمه‌الله قالَ حَدَّثَنا أحْمَدُ بْنُ إدْریسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أحْمَدَ بْنِ یَحْیَی وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلیِّ بْنِ مَحْبوبٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی بْنِ عُبَیْدٍ عَنْ صَفْوانَ بْنِ یَحْیَی عَنْ إسْماعیلَ بْنِ جابِرٍ عَنْ رِجالِهِ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام فی قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «ذلِکَ یَوْمٌ مَجْموعٌ لَهُ النّاسُ وَ ذلِکَ یَوْمٌ مَشْهودٌ»، قالَ: «الْمَشْهودُ، یَوْمُ عَرَفَةَ وَ الْمَجْموعُ لَهُ النّاسُ، یَوْمُ الْقیامَةِ».
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
شیخ صدوق این حدیث را از پدرش از احمد بن ادریس القمی از محمد بن احمد بن یحیی بن عمران و محمد بن علی بن محبوب از محمد بن عیسی بن عبید از صفوان بن یحیی از اسماعیل بن جابر از بعض رجالش که این فرد یا افراد اخیر، ابتداء مجهول هستند، اما به واسطه اسماعیل بن جابر، توثیق درجه دو می‌شوند. محمد بن احمد بن یحیی و ابن عبید هم از ثقات مشروطی هستند که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کنند. سایرین هم از ثقات درجه یک هستند.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره کلام الله عز و جل: «ذلِکَ یَوْمٌ مَجْموعٌ لَهُ النّاسُ وَ ذلِکَ یَوْمٌ مَشْهودٌ» فرمودند: «مشهود، روز عرفه و مجموع له الناس، زمان قیامت است.»
