حدیث 5085
(5085) الکافی (ح 15237): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أبی‌نَصْرٍ عَنْ أبانِ بْنِ عُثْمانَ عَنْ أبی‌حَمْزَةَ الثُّمالیِّ عَنْ أبی‌رَزینٍ الْأسَدیِّ عَنْ أمیرِالْمُؤْمِنینَ علیه‌السلام أنَّهُ قالَ: «إنَّ نوحاً علیه‌السلام لَمّا فَرَغَ مِنَ السَّفینَةِ وَ کانَ میعادُهُ فیما بَیْنَهُ وَ بَیْنَ رَبِّهِ فی إهْلاکِ قَوْمِهِ أنْ یَفورَ التَّنّورُ، فَفارَ. فَقالَتِ امْرَأتُهُ: «إنَّ التَّنّورَ قَدْ فارَ.» فَقامَ إلَیْهِ، فَخَتَمَهُ. فَقامَ الْماءُ وَ أدْخَلَ مَنْ أرادَ أنْ یَدْخُلَ وَ أخْرَجَ مَنْ أرادَ أنْ یَخْرُجَ. ثُمَّ جاءَ إلَی خاتَمِهِ، فَنَزَعَهُ. یَقولُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «فَفَتَحْنا أبْوابَ السَّماءِ بِماءٍ مُنْهَمِرٍ وَ فَجَّرْنا الْأرْضَ عُیوناً فَالْتَقَی الْماءُ عَلی أمْرٍ قَدْ قُدِرَ وَ حَمَلْناهُ عَلی ذاتِ ألْواحٍ وَ دُسُرٍ».» قالَ: «وَ کانَ نَجَرَها فی وَسَطِ مَسْجِدِکُمْ وَ لَقَدْ نَقَصَ عَنْ ذَرْعِهِ سَبْعُمِائَةِ ذِراعٍ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از احمد بن محمد بن ابی‌نصر از ابان بن عثمان از ابوحمزه الثمالی از ابورزین الاسدی که این فرد اخیر از ثقات درجه دو و سایرین از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: مجهول.
امیر مؤمنان علیه‌السلام فرمودند: «همانا نوح علیه‌السلام هنگامی که از کشتی فارغ شد و میعادش بین او و بین پروردگارش در هلاک کردن قومش (این) بود که تنوری فوران کند، پس فوران کرد. پس همسرش گفت: «همانا تنور فوران کرده است.» پس برخاست وآن را مهر نهاد. پس آب ایستاد و داخل کرد هر که را میخواست داخل کند و خارج کرد هر که را که میخواست خارج کند. سپس نزد مهرش آمد، پس آن را کَند. الله عز و جل می‌فرماید: «فَفَتَحْنا أبْوابَ السَّماءِ بِماءٍ مُنْهَمِرٍ وَ فَجَّرْنا الْأرْضَ عُیوناً فَالْتَقَی الْماءُ عَلی أمْرٍ قَدْ قُدِرَ وَ حَمَلْناهُ عَلی ذاتِ ألْواحٍ وَ دُسُرٍ».» (سپس) فرمودند: «و نجاری آن در وسط مسجد شما بوده است و طول آن هفت‌صد ذراع ناقص شده است.»