حدیث ۵۰۸۲

(۵۰۸۲) الکافی (ح ۶۷۴۸): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ بَعْضِ أصْحابِهِ عَنِ الْوَشّاءِ عَنْ عَلیِّ بْنِ أبی‌حَمْزَةَ قالَ: «قالَ لی أبوالْحَسَنِ علیه‌السلام: «إنَّ سَفینَةَ نوحٍ کانَتْ مَأْمورَةً، طافَتْ بِالْبَیْتِ حَیْثُ غَرِقَتِ الْأرْضُ. ثُمَّ أتَتْ مِنًی فی أیّامِها. ثُمَّ رَجَعَتِ السَّفینَةُ وَ کانَتْ مَأْمورَةً وَ طافَتْ بِالْبَیْتِ طَوافَ النِّساءِ.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از بعض اصاحبش از حسن بن علی الوشاء از علی بن ابی‌حمزه البطائنی که بعض اصحاب محمد بن یحیی، ابتداء مجهول هستند، اما به واسطه او، توثیق درجه دو می‌شوند. علی بن ابی‌حمزه هم از ثقات مشروطی است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: ضعیف علی المشهور.

علی بن ابی‌حمزه روایت کرد: «ابوالحسن (امام کاظم) علیه‌السلام به من فرمودند: «همانا کشتی نوح مأمور بود که بیت (الله) را طواف کند، هنگامی که زمین غرق شد. سپس به منی رفت در زمان آن. سپس کشتی بازگشت و مأمور بود که بیت (الله) را به طواف نساء، طواف کند.»»