حدیث ۵۰۸۱
(۵۰۸۱) عیون أخبار الرضا علیه‌السلام (ج ۲، ص ۷۵)، علل الشرائع (ج ۱، ص ۳) و التوحید (ص ۳۹۲): حَدَّثَنا أحْمَدُ بْنُ زیادِ بْنِ جَعْفَرٍ الْهَمَدانیُّ رضی‌الله‌عنه قالَ حَدَّثَنا إبْراهیمُ بْنُ هاشِمٍ عَنْ أبیهِ عَنْ عَبْدِالسَّلامِ بْنِ صالِحٍ الْهَرَویِّ عَنِ الرِّضا علیه‌السلام قالَ: «قُلْتُ لَهُ: «یا ابْنَ رَسولِ اللهِ! لِأیِ عِلَّةٍ أغْرَقَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ الدُّنْیا کُلَّها فی زَمَنِ نوحٍ علیه‌السلام وَ فیهِمُ الْأطْفالُ وَ فیهِمْ مَنْ لا ذَنْبَ لَهُ؟» فَقالَ: «ما کانَ فیهِمُ الْأطْفالُ. لِأنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ أعْقَمَ أصْلابَ قَوْمِ نوحٍ وَ أرْحامَ نِسائِهِمْ، أرْبَعینَ عاماً، فَانْقَطَعَ نَسْلُهُمْ. فَغَرِقوا وَ لا طِفْلَ فیهِمْ وَ ما کانَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِیَهْلِکَ بِعَذابِهِ مَنْ لا ذَنْبَ لَهُ وَ أمّا الْباقونَ مِنْ قَوْمِ نوحٍ، فَأُغْرِقوا لِتَکْذیبِهِمْ لِنَبیِّ اللهِ، نوحٍ علیه‌السلام وَ سائِرُهُمْ، أُغْرِقوا بِرِضاهُمْ بِتَکْذیبِ الْمُکَذِّبینَ وَ مَنْ غابَ عَنْ أمْرٍ، فَرَضیَ بِهِ، کانَ کَمَنْ شَهِدَهُ وَ أتاهُ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ صدوق این حدیث را از احمد بن زیاد بن جعفر الهمدانی از علی بن ابراهیم بن هاشم القمی که به اشتباه هاشم بن ابراهیم نوشته است از پدرش از ابوالصلت الهروی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
عبدالسلام بن سالم الهروی از (امام) رضا علیه‌السلام روایت کرد: «به ایشان عرض کردم: «ای فرزند رسول الله! به چه علتی الله عز و جل کل دنیا را در زمان نوح علیه‌السلام غرق کرد، در حالی‌که در بین آن‌ها اطفال بودند و در بین آن‌ها کسانی بودند که گناهش برایش نبود؟» پس فرموند: «اطفال بین آن‌ها نبودند. چرا که الله عز و جل اصلاب قوم نوح و ارحام زنان آن‌ها، چهل سال را عقیم کرد، پس زاد و ولدشان قطع شد. پس غرق شدند در حالی که طفلی در بین آن‌ها نبود و الله عز و جل بر آن نباشد که به عذابش کسی را هلاک کند که گناهی برای او نیست و اما باقی‌ماندگان از قوم نوح، پس غرق شدند به جهت تکذیبشان برای نبی الله، نوح علیه‌السلام و سایرشان به جهت رضایتشان به تکذیب تکذیب‌کنندگان و هر کس غایب باشد از کاری، پس به آن راضی باشد، مانند کسی است که آن را حاضر است و انجام داده است.»»
