حدیث 5070
(5070، 5071 5072 و 12118) الکافی (ح 1020)، البصائر (ج 1، ص 525)، مختصر البصائر (ص 230) و الکشی (ش 627): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعیدٍ عَنْ حَمّادِ بْنِ عیسَی عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ الْمُخْتارِ عَنْ زَیْدٍ الشَّحّامِ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «قُلْتُ لَهُ: «إنَّ عِنْدَنا رَجُلاً یُقالُ لَهُ کُلَیْبٌ. فَلا یَجیءُ عَنْکُمْ شَیْءٌ، إلّا قالَ: «أنا أُسَلِّمُ.» فَسَمَّیْناهُ کُلَیْبَ تَسْلیمٍ.»» قالَ: «فَتَرَحَّمَ عَلَیْهِ. ثُمَّ قالَ: «أ تَدْرونَ ما التَّسْلیمُ؟» فَسَکَتْنا. فَقالَ: «هُوَ وَ اللهِ! الْإخْباتُ. قَوْلُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «الَّذینَ آمَنوا وَ عَمِلوا الصّالِحاتِ وَ أخْبَتوا إلی رَبِّهِمْ».»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از حسین بن سعید الاهوازی از حماد بن عیسی از حسین بن مختار از زیدالشحام روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
محمد بن حسن الصفار نیز شبیه این حدیث را از ابن عیسی الاشعری به باقی سند روایت کرده است.
حسن بن سلیمان الحلی نیز شبیه این حدیث را از کتاب سعد بن عبدالله القمی از ابن عیسی الاشعری به باقی سند روایت کرده است.
مرحوم کشی نیز شبیه این حدیث را از علی بن اسماعیل بن عیسی از حماد بن عیسی به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: موثق.
زید الشحام از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام روایت کرد: «به ایشان عرض کردم: «همانا نزد من فردی است که به او کلیب می‌گویند. پس چیزی از شما نمی‌آید، مگر که گوید: «من تسلیم می‌شوم.» پس ما او را کلیب تسلیم نام نهاده‌ایم.»» (راوی) گفت: «پس بر او رحمت فرستادند. سپس فرمودند: «آیا می‌دانید تسلیم چیست؟» پس ساکت ماندیم. پس فرمودند: «قسم به الله! همان دل دادن است. کلام الله عز و جل: «الَّذینَ آمَنوا وَ عَمِلوا الصّالِحاتِ وَ أخْبَتوا إلی رَبِّهِمْ».»»