حدیث 5043
(5043) البصائر (ص 132): حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ حَمّادٍ عَنْ أبی‌الْجارودِ عَنِ الْأصْبَغِ بْنِ نُباتَةَ قالَ قالَ أمیرُالْمُؤْمِنینَ علیه‌السلام: «لَوْ کُسِرَتْ لی وِسادَةٌ، فَقَعَدْتُ عَلَیْها، لَقَضَیْتُ بَیْنَ أهْلِ التَّوْراةِ بِتَوْراتِهِمْ وَ أهْلِ الْإنْجیلِ بِإنْجیلِهِمْ وَ أهْلِ الزَّبورِ بِزَبورِهِمْ وَ أهْلِ الْفُرْقانِ بِفُرْقانِهِمْ، بِقَضاءٍ یَصْعَدُ إلَی اللهِ یَزْهَرُ. وَ اللهِ! ما نَزَلَتْ آیَةٌ فی کِتابِ اللهِ فی لَیْلٍ أوْ نَهارٍ، إلّا وَ قَدْ عَلِمْتُ فیمَنْ أُنْزِلَتْ وَ لا مِمَّنْ مَرَّ عَلَی رَأْسِهِ الْمَواسی مِنْ قُرَیْشٍ إلّا وَ قَدْ نَزَلَتْ فیهِ آیَةٌ مِنْ کِتابِ اللهِ تَسوقُهُ إلَی الْجَنَّةِ أوْ إلَی النّارِ.» فَقامَ إلَیْهِ رَجُلٌ، فَقالَ: «یا أمیرَالْمُؤْمِنینَ! ما الْآیَةُ الَّتی نَزَلَتْ فیکَ؟» قالَ لَهُ: «أ ما سَمِعْتَ اللهَ یَقولُ: «أ فَمَنْ کانَ عَلی بَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ یَتْلوهُ شاهِدٌ مِنْهُ»؟» قالَ: «رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله عَلَی بَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ أنا شاهِدٌ لَهُ فیهِ وَ أتْلوهُ مَعَهُ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
محمد بن حسن الصفار از محمد بن حسین بن ابی‌الخطاب از عبدالله بن حماد از ابوالجارود که ابوالجارود از ثقات مشروطی است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
امیر مؤمنان علیه‌السلام فرمودند: «اگر بالشی برای من نهاده شود، پس بر آن بنشینم، بین اهل تورات به توراتشان قضاوت کنم و (بین) اهل انجیل به انجلیشان و (بین) اهل زبور به زبورشان و (بین) اهل فرقان) به فرقانشان، به قضاوتی درخشان که به سوی الله بالا می‌رود. قسم به الله! نازل نشده است آیه‌ای در کتاب الله در شب یا روز، مگر که دانسته‌ام درباره چه کسی نازل شده است و نیست از کسی که عبور کرده باشد بر سرش تیغ سلمانی از قریش، مگر آن‌که نازل شده است درباره او آیه‌ای از کتاب الله که او را سوق می‌دهد به بهشت یا به سوی آتش.» پس فردی بر ایشان برخاسته، پس گفت: «ای امیر مؤمنان! چیست آیه‌ای که درباره تو نازل شده است؟» به او فرمودند: «آیه نشنیده‌ای الله می‌فرماید: «أ فَمَنْ کانَ عَلی بَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ یَتْلوهُ شاهِدٌ مِنْهُ»؟» (و در ادامه) فرمودند: «رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله بر بینه‌ای از پروردگارش بود و من شاهدی برای او در آن و آن را همراه او تلاوت می‌کنم.»