حدیث 496

(496، 1711 و 3371) علل الشرائع (ج 1، ص 80) و عیون أخبار الرضا علیه‌السلام (ج 2، ص 79): حَدَّثَنا أبوالْعَبّاسِ مُحَمَّدُ بْنُ إبْراهیمَ بْنِ إسْحاقَ الطّالَقانیُّ رضی‌الله‌عنه قالَ حَدَّثَنا أحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعیدٍ الْکوفیُّ قالَ حَدَّثَنا عَلیُّ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ عَلیِّ بْنِ فَضّالٍ عَنْ أبیهِ قالَ: «قُلْتُ لِأبی‌الْحَسَنِ الرِّضا علیه‌السلام: «لِمَ سُمّیَ الْحَواریّونَ، الْحَواریّینَ؟» قالَ: «أمّا عِنْدَ النّاسِ، فَإنَّهُمْ سُمّوا حَواریّینَ لِأنَّهُمْ کانوا قَصّارینَ، یُخَلِّصونَ الثّیابَ مِنَ الْوَسَخِ بِالْغَسْلِ وَ هُوَ اسْمٌ مُشْتَقٌّ مِنَ الْخُبْزِ الْحوارِ وَ أمّا عِنْدَنا، فَسُمّیَ الْحَواریّونَ الْحوارَ لِأنَّهُمْ کانوا مُخْلِصینَ فی أنْفُسِهِمْ وَ مُخْلِصینَ لِغَیْرِهِمْ مِنْ أوْساخِ الذُّنوبِ بِالْوَعْظِ وَ التَّذْکیرِ.»» …

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
شیخ صدوق این حدیث را از محمد بن ابراهیم بن اسحاق از ابن عقده علی بن حسن بن فضال از پدرش روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.

علی بن حسن بن علی بن فضال از پدرش روایت کرد: «به ابوالحسن الرضا علیه‌السلام عرض کردم: «برای چه حواریون، به حواریون نام‌گذاری شده‌اند؟» فرمودند: «اما مردم تصور می‌کنند، به این جهت آن‌ها را حواریون نام نهادند که لباس‌شو بودند، لباس‌ها را با شستن از چرک پاک می‌کردند و آن از «الخبز الحوار» مشتق شده است در حالی که نزد ما، حواریون به این جهت حواری نامیده شدند که آن‌ها در خودشان خالص شده بودند و پاک شدگان برای غیرشان از آلودگی گناهان به اندرز و تذکر بودند.»» …