حدیث ۴۸۰۳
(۴۸۰۳) الکافی (ح ۹۸۶): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ صَفْوانَ عَنْ یَعْقوبَ بْنِ شُعَیْبٍ قالَ: «قُلْتُ لِأبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام: «إذا حَدَثَ عَلَی الْإمامِ حَدَثٌ، کَیْفَ یَصْنَعُ النّاسُ؟» قالَ: «أیْنَ قَوْلُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ کُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِیَتَفَقَّهوا فی الدّینِ وَ لیُنْذِروا قَوْمَهُمْ إذا رَجَعوا إلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرونَ»؟» قالَ: «هُمْ فی عُذْرٍ ما داموا فی الطَّلَبِ وَ هَؤُلاءِ الَّذینَ یَنْتَظِرونَهُمْ فی عُذْرٍ حَتَّی یَرْجِعَ إلَیْهِمْ أصْحابُهُمْ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از محمد بن حسین بن ابی‌الخطاب از صفوان بن یحیی از یعقوب بن شعیب روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.
یعقوب بن شعیب روایت کرد: «به ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام عرض کردم: «هنگامی که حادثه‌ای اتفاق بیافتد، مردم چه کنند؟» فرمودند: «کجا است کلام الله عز و جل: «فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ کُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِیَتَفَقَّهوا فی الدّینِ وَ لیُنْذِروا قَوْمَهُمْ إذا رَجَعوا إلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرونَ»؟» (و) فرمودند: «آن‌ها معذور هستند تا زمانی که در جست و جو می‌باشند و آن‌هایی که انتظار می‌کشند آن‌ها را تا زمانی اصحابشان به سوی آن‌ها باز می‌گردند.»»
