حدیث 4752
(4752) الکافی (ح 8224): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنْ عُثْمانَ بْنِ عیسَی عَنْ سَماعَةَ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «لَقیَ عَبّادٌ الْبَصْریُ[1]، عَلیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ علیهماالسلام فی طَریقِ مَکَّةَ فَقالَ لَهُ: «یا عَلیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ! تَرَکْتَ الْجِهادَ وَ صُعوبَتَهُ وَ أقْبَلْتَ عَلَی الْحَجِّ وَ لینَتِهِ. إنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقولُ: «إنَّ اللهَ اشْتَری مِنَ الْمُؤْمِنینَ أنْفُسَهُمْ وَ أمْوالَهُمْ بِأنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ یُقاتِلونَ فی سَبیلِ اللهِ فَیَقْتُلونَ وَ یُقْتَلونَ وَعْداً عَلَیْهِ حَقّاً فی التَّوْراةِ وَ الْإنْجیلِ وَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أوْفی بِعَهْدِهِ مِنَ اللهِ فَاسْتَبْشِروا بِبَیْعِکُمُ الَّذی بایَعْتُمْ بِهِ وَ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ».» فَقالَ لَهُ عَلیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیهماالسلام: «أتِمَّ الْآیَةَ.» فَقالَ: «التّائِبونَ الْعابِدونَ الْحامِدونَ السّائِحونَ الرّاکِعونَ السّاجِدونَ الْآمِرونَ بِالْمَعْروفِ وَ النّاهونَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ الْحافِظونَ لِحُدودِ اللهِ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنینَ». فَقالَ عَلیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیهماالسلام: «إذا رَأیْنا هَؤُلاءِ الَّذینَ هَذِهِ صِفَتُهُمْ، فَالْجِهادُ مَعَهُمْ أفْضَلُ مِنَ الْحَجِّ.»»
———-
[1]– عباد البصری، لقب و کنیه چند نفر است. در این روایت ظاهراً منظور از عباد البصری، عباد بن بکیر البصری است و بعید است منظور عباد بن کثیر البصری یا عباد بن صهیب البصری باشد.
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از عثمان بن عیسی از سماعه بن مهران روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: موثق.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «عباد البصری، علی بن حسین را در راه مکه ملاقات کرد. پس به ایشان گفت: «ای علی بن حسین! جهاد و سختی آن را ترک کردی و حج و راحتی آن را قبول کردی. همانا الله عز و جل می‌فرماید: «إنَّ اللهَ اشْتَری مِنَ الْمُؤْمِنینَ أنْفُسَهُمْ وَ أمْوالَهُمْ بِأنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ یُقاتِلونَ فی سَبیلِ اللهِ فَیَقْتُلونَ وَ یُقْتَلونَ وَعْداً عَلَیْهِ حَقّاً فی التَّوْراةِ وَ الْإنْجیلِ وَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أوْفی بِعَهْدِهِ مِنَ اللهِ فَاسْتَبْشِروا بِبَیْعِکُمُ الَّذی بایَعْتُمْ بِهِ وَ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ».» پس علی بن حسین علیهماالسلام به او فرمودند: «آیه را تمام کن.» پس گفت: «التّائِبونَ الْعابِدونَ الْحامِدونَ السّائِحونَ الرّاکِعونَ السّاجِدونَ الْآمِرونَ بِالْمَعْروفِ وَ النّاهونَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ الْحافِظونَ لِحُدودِ اللهِ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنینَ». پس علی بن حسین علیهماالسلام به او فرمودند: «چنان‌چه ببینیم آن افرادی را این صفتشان باشد، پس جهاد همراه آن‌ها با فضیلت‌تر از حج است.»»