حدیث ۴۷۲۷
(۴۷۲۷) الکافی (ح ۲۹۰۴): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ موسَی بْنِ بَکْرٍ عَنْ زُرارَةَ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام فی قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «وَ آخَرونَ مُرْجَوْنَ لِأمْرِ اللهِ»، قالَ: «قَوْمٌ کانوا مُشْرِکینَ. فَقَتَلوا مِثْلَ حَمْزَةَ وَ جَعْفَرٍ وَ أشْباهَهُما مِنَ الْمُؤْمِنینَ. ثُمَّ إنَّهُمْ دَخَلوا فی الْإسْلامِ. فَوَحَّدوا اللهَ وَ تَرَکوا الشِّرْکَ وَ لَمْ یَعْرِفوا الْإیمانَ بِقُلوبِهِمْ، فَیَکونوا مِنَ الْمُؤْمِنینَ، فَتَجِبَ لَهُمُ الْجَنَّةُ وَ لَمْ یَکونوا عَلَی جُحودِهِمْ، فَیَکْفُروا، فَتَجِبَ لَهُمُ النّارُ. فَهُمْ عَلَی تِلْکَ الْحالِ: «إمّا یُعَذِّبُهُمْ وَ إمّا یَتوبُ عَلَیْهِمْ».»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از علی بن حکم از موسی بن بکر از زراره بن اعین روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: ضعیف کالوثق.
ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام دربار کلام الله عز و جل: «وَ آخَرونَ مُرْجَوْنَ لِأمْرِ اللهِ»، فرمودند: «گروهی مشرک بودند. پس مانند حمزه و جعفر و شبیهان آن‌ها از مؤمنان را کشتند. سپس در اسلام داخل شدند. پس الله را یگان دانستند و شرک را ترک کردند در حالی که قلب‌هایشان ایمان را نشناخت تا از مؤمنان باشند و بهشت بر آن‌ها واجب شود و بر انکارشان (هم) نبودند که کفر ورزند، پس آتش برآن‌ها واجب شود. پس آن‌ها بر آن حال هستند، «إمّا یُعَذِّبُهُمْ وَ إمّا یَتوبُ عَلَیْهِمْ».»
