حدیث 4694
(4694 و 4706) الکافی (585)، البصائر (ص 426 و 445)، الزهد (ص 16) و الأمالی للمفید (ص 196): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنْ عُثْمانَ بْنِ عیسَی عَنْ سَماعَةَ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «سَمِعْتُهُ یَقولُ: «ما لَکُمْ تَسوءونَ رَسولَ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله؟» فَقالَ رَجُلٌ: «کَیْفَ نَسوؤُهُ؟» فَقالَ: «أ ما تَعْلَمونَ أنَّ أعْمالَکُمْ تُعْرَضُ عَلَیْهِ؟! فَإذا رَأی فیها مَعْصیَةً، ساءَهُ ذَلِکَ. فَلا تَسوءوا رَسولَ اللهِ وَ سُرّوهُ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش ازعثمان بن عیسی از سماعه بن مهران روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
محمد بن حسن الصفار نیز شبیه این حدیث را از ابراهیم بن هاشم به باقی سند روایت کرده است.
حسین بن سعید الاهوازی نیز شبیه این حدیث را عثمان بن عیسی به باقی سند روایت کرده است.
شیخ مفید نیز شبیه این حدیث را احمد بن محمد بن حسن بن ولید از پدرش از محمد بن حسن الصفار ازعباس بنمروف از علی بن مهزیار الاهوازی از حسن بن محبوب از عثمان بن عیسی به باقی سند روایت کرده است که این‌ها هم، همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: حسن موثق.
سماعه (بن مهران) از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام روایت کرد: «شنیدم ایشان می‌فرمود: «شما چه شده است که رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله را آزار می‌دهید؟» پس فردی گفت: «چگونه او را ناراحا می‌کنیم؟» پس فرمودند: «آیا نمی‌دانید که اعمال شما بر او عرضه می‌شود؟! پس چنان‌چه در آن معصیتی ببیند، آن او را می‌آزارد. پس رسول الله را نیازارید و او را خوش‌حال کنید.»»