حدیث ۴۵۸۴
(۴۵۸۴) الکافی (ح ۲۹۱۴): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ موسَی بْنِ بَکْرٍ وَ عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنْ یونُسَ عَنْ رَجُلٍ جَمیعاً عَنْ زُرارَةَ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام قالَ: «الْمُؤَلَّفَةُ قُلوبُهُمْ، قَوْمٌ وَحَّدوا اللهَ وَ خَلَعوا عِبادَةَ مَنْ یُعْبَدُ مِنْ دونِ اللهِ وَ لَمْ تَدْخُلِ الْمَعْرِفَةُ قُلوبَهُمْ أنَّ مُحَمَّداً رَسولُ اللهِ وَ کانَ رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله یَتَألَّفُهُمْ وَ یُعَرِّفُهُمْ لِکَیْما یَعْرِفوا وَ یُعَلِّمُهُمْ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را به دو طریق روایت کرده است.
از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از علی بن حکم از موسی بن بکر از زاره بن اعین
از علی بن ابراهیم القمی از محمد بن عیسی بن عبید از یونس بن عبدالرحمن از فردی از زاره بن اعین
که در طریق دوم،فرد بعد از یونس بن عبدالرحمن، ابتداء مجهول است، اما به واسطه او، توثیق درجه دو می‌شود. سایرین هم همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: مرسل.
ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام فرمودند: «مؤلفه قلوبهم، قومی بودند که الله را یگانه می‌داشتند و بندگی کسانی که از غیر الله بندگی می‌شوند را رها کردند، در حالی که معرفت به قلب‌هایشان وارد نشده بود که محمد، رسول الله است و رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله بر آن بود که آن‌ها را جذب کند و آشنایشان گرداند به امید این که آشنا شوند و به آن‌ها بیاموزاند.»
