حدیث ۴۵۸۱
(۴۵۸۱) الکافی (ح ۸۴۵۹)، التهذیب (ج ۶، ح ۳۸۱) و قرب الإسناد (ص ۳۴۰): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ موسَی بْنِ بَکْرٍ قالَ: «قالَ لی أبوالْحَسَنِ علیه‌السلام: «مَنْ طَلَبَ هَذا الرِّزْقَ مِنْ حِلِّهِ لِیَعودَ بِهِ عَلَی نَفْسِهِ وَ عیالِهِ، کانَ کالْمُجاهِدِ فی سَبیلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ. فَإنْ غُلِبَ عَلَیْهِ، فَلْیَسْتَدِنْ عَلَی اللهِ وَ عَلَی رَسولِهِ ما یَقوتُ بِهِ عیالَهُ. فَإنْ ماتَ وَ لَمْ یَقْضِهِ، کانَ عَلَی الْإمامِ قَضاؤُهُ. فَإنْ لَمْ یَقْضِهِ کانَ عَلَیْهِ وِزْرُهُ. إنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقولُ: «إنَّما الصَّدَقاتُ لِلْفُقَراءِ وَ الْمَساکینِ وَ الْعامِلینَ عَلَیْها» إلَی قَوْلِهِ: «وَ الْغارِمینَ»، فَهُوَ فَقیرٌ مِسْکینٌ مُغْرَمٌ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از علی بن حکم از موسی بن بکر روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به احمد بن محمد بن عیسی الاشعری که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
عبدالله بن جعفر الحمیری نیز شبیه این حدیث را از ابن عیسی الاشعری به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: ضعیف علی المشهور.
موسی بن بکر روایت کرد: «ابوالحسن (امام کاظم) علیه‌السلام به من فرمودند: «هر کس این روزی را از حلالش طلب کند تا برای خودش و خانواده‌اش باز گرداند، مانند مجاهد در راه الله عز و جل باشد. پس اگر گرفتار آن شد، پس بر الله و بر رسولش، آن‌چه را خانواده‌اش به آن قوت می‌گیرند، قرض کند. پس اگر مرد و پرداخت نکرد، پرداخت آن بر امام است. پس اگر (امام) آن را پرداخت نکرد، سنگینی آن بر او است. همانا الله عز و جل می‌فرماید: «إنَّما الصَّدَقاتُ لِلْفُقَراءِ وَ الْمَساکینِ وَ الْعامِلینَ عَلَیْها» تا کلامش: «وَ الْغارِمینَ»، پس او فقیر مسکین وام‌دار است.»»
