حدیث ۴۵۷۸
(۴۵۷۸) الکافی (ح ۵۷۲۰)، التهذیب (ج ۴، ح ۱۲۸) و الفقیه (ح ۱۵۷۷): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنْ حَمّادِ بْنِ عیسَی عَنْ حَریزٍ عَنْ زُرارَةَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ أنَّهُما قالا لِأبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام: «أ رَأیْتَ قَوْلَ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «إنَّما الصَّدَقاتُ لِلْفُقَراءِ وَ الْمَساکینِ وَ الْعامِلینَ عَلَیْها وَ الْمُؤَلَّفَةِ قُلوبُهُمْ وَ فی الرِّقابِ وَ الْغارِمینَ وَ فی سَبیلِ اللهِ وَ ابْنِ السَّبیلِ فَریضَةً مِنَ اللهِ»، أ کُلُّ هَؤُلاءِ یُعْطَی وَ إنْ کانَ لا یَعْرِفُ؟» فَقالَ: «إنَّ الْإمامَ یُعْطی هَؤُلاءِ جَمیعاً، لِأنَّهُمْ یُقِرّونَ لَهُ بِالطّاعَةِ.» قالَ: «قُلْتُ: «فَإنْ کانوا لا یَعْرِفونَ؟» فَقالَ: «یا زُرارَةُ! لَوْ کانَ یُعْطی مَنْ یَعْرِفُ دونَ مَنْ لا یَعْرِفُ، لَمْ یوجَدْ لَها مَوْضِعٌ وَ إنَّما یُعْطی مَنْ لا یَعْرِفُ، لِیَرْغَبَ فی الدّینِ، فَیَثْبُتَ عَلَیْهِ. فَأمّا الْیَوْمَ، فَلا تُعْطِها أنْتَ وَ أصْحابُکَ إلّا مَنْ یَعْرِفُ. فَمَنْ وَجَدْتَ مِنْ هَؤُلاءِ الْمُسْلِمینَ عارِفاً، فَأعْطِهِ دونَ النّاسِ.» ثُمَّ قالَ: «سَهْمُ الْمُؤَلَّفَةِ قُلوبُهُمْ وَ سَهْمُ الرِّقابِ، عامٌّ وَ الْباقی خاصٌّ.»» قالَ: «قُلْتُ: «فَإنْ لَمْ یوجَدوا؟» قالَ: «لا تَکونُ فَریضَةٌ فَرَضَها اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ لا یوجَدُ لَها أهْلٌ.»» قالَ: «قُلْتُ: «فَإنْ لَمْ تَسَعْهُمُ الصَّدَقاتُ؟» فَقالَ: «إنَّ اللهَ فَرَضَ لِلْفُقَراءِ فی مالِ الْأغْنیاءِ ما یَسَعُهُمْ وَ لَوْ عَلِمَ أنَّ ذَلِکَ لا یَسَعُهُمْ، لَزادَهُمْ. إنَّهُمْ لَمْ یُؤْتَوْا مِنْ قِبَلِ فَریضَةِ اللهِ وَ لَکِنْ أُتوا مِنْ مَنْعِ مَنْ مَنَعَهُمْ حَقَّهُمْ، لا مِمّا فَرَضَ اللهُ لَهُمْ وَ لَوْ أنَّ النّاسَ أدَّوْا حُقوقَهُمْ، لَکانوا عائِشینَ بِخَیْرٍ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از حماد بن عیسی از حریز بن عبدالله از زراره بن اعین و محمد بن مسلم روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به ثقةالاسلام الکلینی که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به ثقةالاسلام الکلینی که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
شیخ صدوق نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در الفقیه به زراره بن اعین که معتبر درجه یک است و نیز به طریق خود در الفقیه به محمد بن مسلم که معتبر مشروط است، روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: حسن.
* * *
مجلسی اول: فی الصحیح و رواه الکلینی رضی‌الله‌عنه فی الحسن کالصحیح.
؟؟؟
