حدیث 4511
(4511) المحاسن (ج 1، ص 246): عَنْهُ عَنْ أبیهِ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ عَمْرِو بْنِ أبی‌الْمِقْدامِ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام فی قَوْلِ اللهِ تَعالَی: «اتَّخَذوا أحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أرْباباً مِنْ دونِ اللهِ»، قالَ: «وَ اللهِ! ما صَلَّوْا لَهُمْ وَ لا صاموا وَ لَکِنْ أطاعوهُمْ فی مَعْصیَةِ اللهِ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
با توجه به احادیث قبلش، معلوم می‌شود ضمیر «ه» در «عنه»، به احمد بن محمد البرقی بر می‌گردد، لذا ایشان از پدرش از من ذکره از عمرو بن ابی‌القدام از فردی که این فرد اخیر و شیخ محمد بن خالد البرقی، ابتداء مجهول هستند، اما به واسطه افراد قبل از خود، توثیق درجه دو می‌شوند. احمد البرقی هم از ثقات مشروطی است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند. سایرین هم از ثقات درجه یک هستند.
ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام درباره کلام الله تعالی: «اتَّخَذوا أحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أرْباباً مِنْ دونِ اللهِ» فرمودند: «قسم به الله! بر آن‌ها نماز نگزاردند و روزه نگرفتند، بلکه آن‌ها را در معصیت الله اطاعت کردند.»