حدیث ۴۴۲۳
(۴۴۲۳) معانی الأخبار (ص ۲۹۸): حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ أحْمَدَ بْنِ الْوَلیدِ رحمه‌الله قالَ حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ الصَّفّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ أبی‌الْخَطّابِ عَنْ عَلیِّ بْنِ أسْباطٍ عَنْ سَیْفِ بْنِ عَمیرَةَ عَنِ الْحارِثِ بْنِ الْمُغیرَةِ بْنِ النَّصْریِّ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «سَألْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ: «وَ أذانٌ مِنَ اللهِ وَ رَسولِهِ إلَی النّاسِ یَوْمَ الْحَجِّ الْأکْبَرِ». فَقالَ: «اسْمٌ نَحَلَهُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلیّاً علیه‌السلام مِنَ السَّماءِ، لِأنَّهُ هُوَ الَّذی أدَّی عَنْ رَسولِ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله بَراءَةَ وَ قَدْ کانَ بَعَثَ بِها مَعَ أبی‌بَکْرٍ أوَّلاً، فَنَزَلَ عَلَیْهِ جَبْرَئیلُ علیه‌السلام، فَقالَ: «یا مُحَمَّدُ! إنَّ اللهَ یَقولُ لَکَ إنَّهُ لا یُبَلِّغْ عَنْکَ إلّا أنْتَ أوْ رَجُلٌ مِنْکَ.» فَبَعَثَ رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله عِنْدَ ذَلِکَ عَلیّاً علیه‌السلام. فَلَحِقَ أبابَکْرٍ وَ أخَذَ الصَّحیفَةَ مِنْ یَدِهِ وَ مَضَی بِها إلَی مَکَّةَ، فَسَمّاهُ اللهُ تَعالَی أذاناً مِنَ اللهِ. إنَّهُ اسْمٌ نَحَلَهُ اللهُ مِنَ السَّماءِ لِعَلیٍّ علیه‌السلام.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ صدوق این حدیث را از محمد بن حسین بن احمد بن ولید از محمد بن حسن الصفار از محمد بن حسین بن ابی‌الخطاب از علی بن اسباط از سیف بن عمیره از حارث بن مغیره النضری روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
حارث بن مغیرة بن نصری از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام روایت کرد: «از ایشان درباره کلام الله عز و جل: «و أذان من الله و رسوله إلی الناس یوم الحج الأکبر» سؤال کردم. پس فرمودند: «اسمی است که الله عز و جل برای علی علیه‌السلام از آسمان نسبت داد، چرا که او کسی است که از رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله برائت را ادا نمود در حالی که ابتدا با ابوبکر آن را مأمور کرده بودند، پس جبرئیل علیه‌السلام بر ایشان نازل شد، پس گفت: «ای محمد! به یقین الله به تو می‌گوید که به یقین ابلاغ نکند آن را از تو مگر خودت یا فردی از خودت». پس رسول اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله آن هنگام علی علیه‌السلام را مأمور کردند. پس به ابوبکر رسید و صحیفه را از دستش گرفت و آن را به مکه برد، پس الله تعالی او را خبردهنده از الله نامید. به یقین آن نامی است که الله از آسمان برای علی علیه‌السلام نسبت داد.»»
