حدیث ۴۳۰۰

(۴۳۰۰) التهذیب (ج ۴، ح ۳۵۵ و ۳۹۳) و الفقیه (ح ۱۶۵۳): سَعْدُ بْنُ عَبْدِاللهِ عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبوبٍ عَنْ أبی‌أیّوبَ، إبْراهیمَ بْنِ عُثْمانَ عَنْ أبی‌عُبَیْدَةَ الْحَذّاءِ قالَ: «سَمِعْتُ أباجَعْفَرٍ علیه‌السلام یَقولُ: «أیُّما ذِمّیٍ اشْتَرَی مِنْ مُسْلِمٍ أرْضاً، فَإنَّ عَلَیْهِ الْخُمُسَ.»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به سعد بن عبدالله القمی که معتبر درجه یک است، از ابن عیسی الاشعری از حسن بن محبوب از ابوایوب الخزاز از ابوعبیده الحذاء روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ صدوق نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در الفقیه به ابوایوب الحذاء که معتبر درجه یک است، روایت کرده است.
مجلسی اول در روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه به اشتباه گفته‌اند که طریق شیخ صدوق به ایشان معلوم نیست، در حالی شیخ طریق خود به ابوایوب الخزار را در المشیخة من لا یحضذه الفقیه آورد است که گفتیم معتبر درجه یک هم هست.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.
* * *
مجلسی اول: ثقة لم یذکر الصدوق طریقه إلیه و الظاهر أنه من کتابه، لکن روی الشیخ فی الصحیح.

ابوعبیده الحذاء روایت کرد: «شنیدم ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام می‌فرمودند: «هر گاه ذمی، زمینی از مسلمان خرید، پس همانا خمس بر آن است.»»