حدیث ۴۲۷۱
(۴۲۷۱) الکافی (ح ۱۵۰۵۹): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَیْنَةَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قالَ: «قُلْتُ لِأبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام: «قَوْلُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ: «وَ قاتِلوهُمْ حَتَّی لا تَکونَ فِتْنَةٌ وَ یَکونَ الدّینُ کُلُّهُ لِلّهِ»». فَقالَ: «لَمْ یَجِئْ تَأْویلُ هَذِهِ الْآیَةِ بَعْدُ. إنَّ رَسولَ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله رَخَّصَ لَهُمْ لِحاجَتِهِ وَ حاجَةِ أصْحابِهِ، فَلَوْ قَدْ جاءَ تَأْویلُها، لَمْ یَقْبَلْ مِنْهُمْ، لَکِنَّهُمْ یُقْتَلونَ حَتَّی یُوَحَّدَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ حَتَّی لا یَکونَ شِرْکٌ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از ابن ابی‌عمیر از عمر بن اذینه از محمد بن مسلم روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: حسن.
محمد بن مسلم روایت کرد: «به ابوجعفر (باقر) علیه‌السلام عرض کردم: «کلام الله عز و جل: «وَ قاتِلوهُمْ حَتَّی لا تَکونَ فِتْنَةٌ وَ یَکونَ الدّینُ کُلُّهُ لِلّهِ».» فرمودند: «هنوز تأویل این آیه نیامده است. همانا رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله برای آن‌ها به جهت نیاز خودشان و نیاز اصحابشان فرصت دادند، پس چنان‌چه تأویل آن بیاید، از آن‌ها پذیرفته نمی‌شود، بلکه آن‌ها کشته می‌شوند تا الله عز و جل به یگانگی شمرده شود و تا شرکی نباشد.»»
