حدیث ۴۱۶۲

(۴۱۶۲ و ۴۱۸۱) الکافی (ح ۱۳۶۲۸)، التهذیب (ج ۹، ح ۱۳۸۱) و الفقیه (ح ۵۷۱۴): عِدَّةٌ مِنْ أصْحابِنا عَنْ سَهْلِ بْنِ زیادٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ جَمیعاً عَنِ ابْنِ مَحْبوبٍ عَنِ الْعَلاءِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام قالَ: «مَنْ ماتَ وَ لَیْسَ لَهُ وارِثٌ مِنْ قَرابَتِهِ وَ لا مَوْلَی عَتاقِهِ قَدْ ضَمِنَ جَریرَتَهُ، فَمالُهُ مِنَ الْأنْفالِ.»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را به دو طریق روایت کرد است.
از عدة من اصحابنا از سهل بن زیاد از حسن بن محبوب از علاء بن رزین از محمد بن مسلم
از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از حسن بن محبوب از علاء بن رزین از محمد بن مسلم
روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به حسین بن سعید الاهوازی که معتبر درجه یک است، از ابن ابی‌عمیر از علاء به رزین به باقی سند روایت کرده است.
شیخ صدوق نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در الفقیه به علاء بن رزین که معتبر درجه یک است، روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.
* * *
مجلسی اول: فی الصحیح کالشیخین.

ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام فرمودند: «کسی که بمیرد، در حالی که برای او وارثی از نزدیکانش نباشد و نه متولی برگزیده‌اش که تعهدش را ضمانت کند، پس مال او از انفال است.»