حدیث 4049
(4049، 4056، 7323، 7327، 8330، 9229) الکافی (ح 1469)، التوحید (ص 330) و مختصر البصائر (ص 395 و 399): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنِ ابْنِ أُذَیْنَةَ عَنْ زُرارَةَ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام قالَ: … قالَ زُرارَةُ: «وَ سَألْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «وَ إذْ أخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَنی آدَمَ مِنْ ظُهورِهِمْ ذُرّیَّتَهُمْ وَ أشْهَدَهُمْ عَلی أنْفُسِهِمْ أ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ قالوا بَلی.» الْآیَةَ». قالَ: «أخْرَجَ مِنْ ظَهْرِ آدَمَ ذُرّیَّتَهُ إلَی یَوْمِ الْقیامَةِ، فَخَرَجوا کالذَّرِّ، فَعَرَّفَهُمْ وَ أراهُمْ نَفْسَهُ وَ لَوْ لا ذَلِکَ، لَمْ یَعْرِفْ أحَدٌ رَبَّهُ.» وَ قالَ: «قالَ رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله: «کُلُّ مَوْلودٍ، یولَدُ عَلَی الْفِطْرَةِ.» یَعْنی الْمَعْرِفَةَ بِأنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ خالِقُهُ. کَذَلِکَ قَوْلُهُ: «وَ لَئِنْ سَألْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأرْضَ لَیَقولُنَّ اللهُ»»».
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از ابن ابی‌عمیر از عمر بن اذینه از زراره بن اعین روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ صدوق نیز شبیه این حدیث را از پدرش از سعد بن عبدالله القمی از ابراهیم بن هاشم و محمد بن حسین بن ابی‌الخطاب و یعقوب بن یزید، همگی از ابن ابی‌عمیربه باقی سند روایت کرده است.
حسن بن سلیمان الحلی نیز این حدیث را یک بار از ثقةالاسلام الکلینی و یک بار هم از شیخ صدوق روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: حسن.
زرارة (بن اعین) از ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام روایت کرد: … زراره گوید: «و از ایشان درباره کلام الله عز و جل: «وَ إذْ أخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَنی آدَمَ مِنْ ظُهورِهِمْ ذُرّیَّتَهُمْ وَ أشْهَدَهُمْ عَلی أنْفُسِهِمْ أ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ قالوا بَلی.» سؤال کردم. فرمودند: «تا زمان قیامت از پشت آدم، ذریه او را خارج کرد، پس مانند ذره آن را خارج شدند، پس آن‌ها را شناساند و خویش را به آن‌ها نمایاند و چنان‌چه آن نبود، احدی پروردگارش را نشناخته بود.» و فرمودند: «رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: «هر فرزندی بر فطرت زاده می‌شود.» یعنی معرفت به این‌که الله عز و جل خالق او است. همین‌گونه است سخن او: «وَ لَئِنْ سَألْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأرْضَ لَیَقولُنَّ اللهُ»»».