حدیث ۳۹۰۰
(۳۹۰۰) مختصر البصائر (۱۷۲) و البصائر (ص ۴۹۶): حَدَّثَنی أبوالْجَوْزاءِ الْمُنَبِّهُ بْنُ عَبْدِاللهِ التَّمیمیُّ قالَ حَدَّثَنی الْحُسَیْنُ بْنُ عُلْوانَ الْکَلْبیُّ عَنْ سَعْدِ بْنِ طَریفٍ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام قالَ: «سَألْتُهُ عَنْ هَذِهِ الْآیَةِ: «وَ عَلَی الْأعْرافِ رِجالٌ یَعْرِفونَ کُلّاً بِسیماهُمْ». فَقالَ: «یا سَعْدُ! آلُ مُحَمَّدٍ صلی‌الله‌علیه‌وآله الْأعْرافُ. لا یَدْخُلُ الْجَنَّةَ إلّا مَنْ یَعْرِفُهُمْ وَ یَعْرِفونَهُ وَ لا یَدْخُلُ النّارَ إلّا مَنْ أنْکَرَهُمْ وَ أنْکَروهُ وَ هُمْ أعْرافٌ، لا یُعْرَفُ اللهُ تَعالَی إلّا بِسَبیلِ مَعْرِفَتِهِمْ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
حسن بن سلیمان الحلی این حدیث را از کتاب سعد بن عبدالله القمی از منبه بن عبدالله التمیمی از حسین بن علوان الکلبی از سعد بن طریف روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
محمد بن حسن الصفار شبیه این حدیث را از منبه بن عبدالله به باقی سند روایت کرده است.
سعد بن طریف از ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام روایت کرد: «از ایشان درباره این آیه: «وَ عَلَی الْأعْرافِ رِجالٌ یَعْرِفونَ کُلّاً بِسیماهُمْ» سؤال کردم. پس فرمودند: «ای سعد! اعراف، آل محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله هستند. داخل بهشت نمی‌شود مگر کسی که آن‌ها را بشناسد و (آن‌ها نیز) او را بشناسند و داخل آتش نمی‌شود مگر کسی که آن‌ها را انکار کند و (آن‌ها هم) او را انکار کنند و آن‌ها اعراف هستند که الله تعالی شناخته نشود، مگر به راه شناخت آن‌ها.»»
