حدیث ۳۷۶۷
(۳۷۶۷) المحاسن (ج ۱، ص ۲۵۱): عَنْهُ عَنْ أبیهِ عَنْ یونُسَ بْنِ عَبْدِالرَّحْمَنِ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ مُسْکانَ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام فی قَوْلِ اللهِ تَعالَی: «حَنیفاً مُسْلِماً»، قالَ: «خالِصاً مُخْلِصاً، لا یَشوبُهُ شَیْءٌ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
با توجه به احادیث قبلش، معلوم می‌شود ضمیر «ه» در «عنه» به احمد بن محمد البرقی بر می‌گردد، لذا ایشان این حدیث را از پدرش از یونس بن عبدالرحمن از عبدالله بن مسکان روایت کرده است که احمد البرقی از ثقات مشروطی است که البته در این‌جا مشکلی ایجاد نمی‌کند و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره کلام الله تعالی: «حَنیفاً مُسْلِماً» فرمودند: «خالصِ خالص شده که چیزی آن را آلوده نمی‌کند.»
کلیدواژه‌ها:الحدیثتبصرة المؤمنین
