حدیث 3652
(3652) الکافی (ح 431) و التوحید (ص 415): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ بْنِ هاشِمٍ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حُمْرانَ عَنْ سُلَیْمانَ بْنِ خالِدٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «قالَ: «إنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ إذا أرادَ بِعَبْدٍ خَیْراً، نَکَتَ فی قَلْبِهِ نُکْتَةً مِنْ نورٍ وَ فَتَحَ مَسامِعَ قَلْبِهِ وَ وَکَّلَ بِهِ مَلَکاً یُسَدِّدُهُ وَ إذا أرادَ بِعَبْدٍ سوءاً، نَکَتَ فی قَلْبِهِ نُکْتَةً سَوْداءَ وَ سَدَّ مَسامِعَ قَلْبِهِ وَ وَکَّلَ بِهِ شَیْطاناً یُضِلُّهُ»، ثُمَّ تَلا هَذِهِ الْآیَةَ: «فَمَنْ یُرِدِ اللهُ أنْ یَهْدیَهُ یَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإسْلامِ وَ مَنْ یُرِدْ أنْ یُضِلَّهُ یَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَیِّقاً حَرَجاً کَأنَّما یَصَّعَّدُ فی السَّماءِ».»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از ابن ابی‌عمیر از محمد بن حمران از سلیمان بن خالد الاقطع روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ صدوق شبیه این حدیث را از پدرش از علی بن ابراهیم القمی به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: مجهول.
سلیمان بن خالد از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام روایت کرد: «(ایشان) فرمودند: «همانا الله عز و جل، هنگامی برای بنده‌ای اراده خیری کند، نشانه‌ای از نور در قلب او نشان‌دار می‌کند و گوش‌های قلبش را باز می‌کند وملکی را بر او وکیل می‌کند تا اصلاحش کند و هنگامی که برای بنده‌ای اراده بدی کند، نشانی سیاه در قلبش نشان‌دار می‌کند و گوش‌های قلبش را می‌بندد و شیطانی بر او وکیل می‌کند تا گمراهش کند»، سپس این آیه: «فَمَنْ یُرِدِ اللهُ أنْ یَهْدیَهُ یَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإسْلامِ وَ مَنْ یُرِدْ أنْ یُضِلَّهُ یَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَیِّقاً حَرَجاً کَأنَّما یَصَّعَّدُ فی السَّماءِ» را تلاوت فرمودند.»