حدیث 3561
(3561 و 9283) الکافی (ح 283): مُحَمَّدُ بْنُ إسْماعیلَ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شاذانَ عَنْ حَمّادِ بْنِ عیسَی عَنْ رِبْعیِّ بْنِ عَبْدِاللهِ عَنِ الْفُضَیْلِ بْنِ یَسارٍ قالَ: «سَمِعْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام یَقولُ: «إنَّ اللهَ لا یوصَفُ وَ کَیْفَ یوصَفُ وَ قَدْ قالَ فی کِتابِهِ: «وَ ما قَدَروا اللهَ حَقَّ قَدْرِهِ». فَلا یوصَفُ بِقَدَرٍ إلّا کانَ أعْظَمَ مِنْ ذَلِکَ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن اسماعیل البندقی از فضل بن شاذان از حماد بن عیسی از ربعی بن عبداله از فضیل بن یسار روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: مجهول کالصحیح.
فضیل بن یسار روایت کرد: «شنیدم ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام می‌فرمود: «به یقین الله وصف نمی‌شود و چگونه وصف شود، در حالی که در کتابش فرموده است: «وَ ما قَدَروا اللهَ حَقَّ قَدْرِهِ». پس به اندازه‌ای وصف نمی‌شود، مگر این‌که بزرگ‌تر از آن باشد.»»