حدیث ۳۵۱۲

(۳۵۱۲) البصائر (ص ۱۰۷): حَدَّثَنا أحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أبیهِ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ الْمُغیرَةِ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ مُسْکانَ قالَ قالَ أبوعَبْدِاللهِ علیه‌السلام: «وَ کَذلِکَ نُری إبْراهیمَ مَلَکوتَ السَّماواتِ وَ الْأرْضِ وَ لِیَکونَ مِنَ الْموقِنینَ»، قالَ: «کُشِطَ لِإبْراهیمَ السَّماواتُ السَّبْعُ، حَتَّی نَظَرَ إلَی ما فَوْقَ الْعَرْشِ وَ کُشِطَ لَهُ الْأرْضُ، حَتَّی رَأی ما فی الْهَواءِ وَ فُعِلَ بِمُحَمَّدٍ صلی‌الله‌علیه‌وآله مِثْلُ ذَلِکَ وَ إنّی لَأرَی صاحِبَکُمْ وَ الْأئِمَّةَ مِنْ بَعْدِهِ، قَدْ فُعِلَ بِهِمْ مِثْلُ ذَلِکَ.»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
محمد بن حسن الصفار از ابن عیسی الاشعری از پدرش از عبداله بن مغیره از عبدالله بن مسکان روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.

ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «وَ کَذلِکَ نُری إبْراهیمَ مَلَکوتَ السَّماواتِ وَ الْأرْضِ وَ لِیَکونَ مِنَ الْموقِنینَ»، (سپس) فرمودند: «آسمان‌های هفتگانه برای ابراهیم گشوده شد، تا بالای عرش را نظر کرد و زمین برای او گشوه شد، تا در عمق را ببیند و مانند آن را برای محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله انجام داد و همانا من، قطعاً می‌بینم هم‌صحبت شما را و امامان از بعد او را که مانند آن برای آن‌ها انجام شده است.»